Dustin (Amsterdam) (33)

6-5-2016 11:00:00

Judgen heeft mijn leven zo'n beetje volledig overgenomen. Eigenlijk is elk weekend wel gevuld met het judgen van een toernooi, maar afgelopen weekend had ik zowaar helemaal niets gepland staan. Dus wat doe je dan? Ik ben voor de verandering maar weer eens een keer een toernooi gaan spelen.

Vrijdagavond hakte ik de knoop door: ik wilde zaterdag 30 april de Game Day gaan spelen in Delft! Ik had het weekend daarvoor op de Pro Tour een beetje gezien welke Standard decks er gespeeld werden aan de top tafels, en daar had ik snel mijn keuze uit gemaakt. Vorige keer dat ik een toernooi speelde, wist ik een deck te kiezen dat prima past bij mijn stijl, kunde en ervaring: Modern Infect. Lekker snel, niet extreem veel beslissingen, weinig interactie, kennis van de meta is niet vereist, kan unbeatable draws hebben, komt wat rekenwerk bij kijken. Een vergelijkbaar deck speelde LSV, en hij was zo vriendelijk de complete decklijst plus een korte strategy guide online te zetten.

Ik belde Jan om te vragen of ik 75 kaarten mocht lenen. Stomverbaasd vroeg hij waar ik die in vredesnaam voor nodig had, en toen viel het kwartje. Gelukkig vond hij het geen probleem, want het was uitgesloten dat ik zelf nog een serieus deck bij elkaar zou kunnen sprokkelen in een paar uur. Helaas waren niet alle kaarten beschikbaar, dus ik heb een aantal kleine aanpassingen aan het deck moeten doen, maar die waren niet echt boeiend of relevant. Voor de volledigheid: maindeck -4x Hissing Quagmire, +2x Foul Orchard, +1x Swamp, +1x Forest. Sideboard -2x Kalitas, -2x Tireless Tracker, +2x Clip Wings, +2x Virulent Plague.

Na snel het hele deck te hebben gesleeved loop ik de zaak in. Ik blijf het prachtig vinden als mensen me stomverbaasd vragen waarom ik niet mijn bekende zwarte judge oufit aan heb; blijkbaar was ik niet de enige die verbaasd was dat ik aan het spelen was. Gelukkig ben ik in goed gezelschap, enkele van mijn favoriete judges spelen ook mee! Jelle Zwaan is een zeer solide speler die er elke keer in slaagt 2e te worden op de Game Day en net naast de playmat te grijpen, en Mark is, tja, hoe moet ik dat zeggen, ehm, Mark doet graag leuke dingen met 100 kaarten. Ik speel snel een oefenpotje tegen Jelle en leer in 5 minuten enkele waardevolle lessen over de enorme hoeveelheid triggers en de prachtige synergieën in dit deck. Jan houdt zijn openings speech (dat is mijn taak!) en daarna is het tijd voor:



Ronde 1: Martijn (Jund control)Ik erger me kapot aan mezelf. Ik was vroeger best een redelijke speler, maar ik ben echt onvoorstelbaar aan het prutsen in deze match. Gedeeltelijk omdat ik al veel te lang geen Magic heb gespeeld, gedeeltelijk omdat ik dit hele deck niet ken, en gedeeltelijk omdat ik gewoon een prutser ben. Er is een limiet aan hoeveel informatie mijn hersenen tegelijk kunnen verwerken...
Ik win de dieroll, speel beurt 1 Blisterpod, Martijn speelt een tapped landje, beurt 2 ga ik diep in de tank over wat ik moet spelen. Ik heb de keuze uit 3 spells van 2 mana, en uiteindelijk beslis ik om een van die spells te spelen, en geef de beurt door. Inderdaad, zonder aan te vallen met Blisterpod, en het is zomaar mogelijk dat die ene gemiste damage beslissend gaat zijn. Beurt 3 heb ik weer een moeilijke keuze: speel ik een spell van 3 mana, of speel ik er een van 2 mana, een ETB tapped landje, en speel ik de beurt erna 2 spells? Ik besluit een spell van 2 mana te casten, denk er deze keer aan om aan te vallen, en geef de beurt door. Alleen zo jammer dat ik vergeet om dat ETB tapped landje ook daadwerkelijk te spelen...
Ik word niet gestraft voor mijn enorme fouten en weet met aanvallen en triggers van Zulaport Cutthroat Martijn naar 1 te trappen. Omdat ik nog steeds een Cutthroat heb na de laatste aanval, kan Martijn niet meer voorkomen dat hij de beurt erna ook zijn laatste levenspunt verliest en scoopt hij.
Game 2 duurt erg lang, en als de klok op 45 minuten staat, zie ik dat ik deze game sowieso ga verliezen, en dat ik het niet ga redden nog 5 minuten + 5 beurten in leven te blijven. Ik scoop, en we gaan snel naar game 3, maar die krijgen we niet af. We vinden beiden dat we in de long run zouden winnen, dus mijn eerste game van de dag eindigt in een draw. En vooral een hoop ergernis over al mijn extreem domme fouten...

Ronde 2: JulianMijn voornaamste streven is om deze ronde in 2 snelle games te eindigen, aangezien ik trek heb en wil lunchen. Als judge heb je midden in de ronde vaak wel tijd om even te eten, maar als speler moet je maar gewoon zelf zorgen dat je daar tijd voor maakt. Erg lastig allemaal ^^ Ik ben geen fan van eten tijdens het spelen (respectloos voor zowel het eten als de tegenstander, en nog onpraktisch ook), dus met rammelende maag begin ik aan deze ronde. Game 1 was nog wel spannend, game 2 mulligant Julian naar 6 en ik wals snel over hem heen. Achteraf blijkt dit zijn enige loss van de heel dag te zijn, en hij baalt daar flink van. Beat by the judge!
Na 2 weken vakantie en toernooien in Spanje, met het bijbehorende eetpatroon (tijdens de toernooien verschrikkelijk slecht, ongezond en smerig, tijdens de vakantie verschrikkelijk goed, ongezond en lekker) ben ik even aan een inhaalslag bezig en bestaat mijn lunch uit een salade van 8 soorten groente. Na een paar uur in mijn tas hebben de rode bietjes en de pompoenpuree het eten veranderd in een bijzonder interessant uitziende brei, en ik trek daar meer bekijks mee dan me lief is. Maar zoals elke topsporter weet ik dat gezond eten essentieel is voor topprestaties, en mijn streven is nog steeds om 4-0-1 te gaan en die playmat te winnen!


"Judge Dinner" in Barcelona met Irene, Leon, Marco, Ralf, Robert en Wessel.

Ronde 3: Bruno (BG Sacrifice)Ik win de dieroll en neem een mulligan. Ik pak 6 kaarten en zie:




Zou je deze hand houden of niet? Op de play tegen een onbekend deck, maar als je houdt mag je wel scry 1 doen. Ik heb natuurlijk dit briljante artikel van Frank Karsten gelezen en ga flink aan het rekenen. In mijn deck zitten nog 22 landjes van de 54 kaarten, dat is ruim 22/55 oftewel 40% kans dat de bovenste kaart een landje is. De kans dat de bovenste 2 kaarten allebei geen land zijn, is ongeveer 0.6*0.6=0.36, dus ik heb grofweg 64% oftewel grofweg 2/3 kans om in een van de bovenste 2 kaarten een landje te vinden. Dus na mijn scry heb ik flinke kans om beurt 1 Forest, Blisterpod, beurt 2 landje, Elvish Visionary, beurt 3 Cryptolith Rite en Zulaport Cutthroat, beurt 4 Collected Company en win te gaan. Ik schat mijn winstkans op minstens 80% als ik een landje hit in mijn eerste draw, en nog zeker wel 50% als ik de eerste keer mis maar de tweede draw step een land pak (met kans grofweg (.6*.6*.4=15%). Dat is samen 2/3 * 80% + 0.15*50% = 60% kans om te winnen, op zijn allerminst. Een mulligan naar 5, tja, dat heeft vast veel minder kans dan dat. En zelfs als mijn winstkans met een tijdig landje lager is dan 80%, een mulligan naar 5 lijkt me echt niet gunstig in een deck dat het van de synergie moet hebben en heel veel kaarten speelt die op zichzelf super matig zijn. Ik heb alles in mijn hand wat mijn deck explosief maakt: 1-drop, Rite, CoCo, alleen geen tweede landje.
Na deze redenatie (waar ik overigens best trots op ben) houd ik mijn hand, scry een CoCo naar de bottom, en pak nooit een tweede landje. Tja. Statistiek en kansen en zo.
Ik zie wel dat Bruno exact hetzelfde deck speelt als ik. Nou ja, bijna exact dan, want zijn sideboard is beter afgestemd op de mirror match dan het mijne. Hij speelt beurt 3 Tainted Remedy, ik probeer het nog een paar beurten, en dan scoop ik maar. Ik sta iets lager in leven dan hij, dus ik kan gewoon niet meer winnen. Wow, super coole tech voor de mirror. Helaas blijkt dat hij er maar 1 heeft, en dat hij net zijn silver bullet in zijn openingshand had en op beurt 3 al kon spelen, zonder dat ik een Transgress the Mind had. Beetje pech, maar ik leer wel een mooi stukje nieuwe tech!
Inmiddels sta ik 1-1-1 en is de playmat uit zicht. Ik ga vechten voor nog een paar boosters...

Ronde 4: Robin (UB Control)Ik merk dat ik moe begin te worden en ga steeds slechter spelen. Dit deck is veel moeilijker dan ik dacht (toen LSV het op de Pro Tour speelde zag het er allemaal zo simpel uit!), en er zijn echt heel veel beslismomenten en vooral ontzettend veel triggers waar je aan moet denken. Ik heb een flink vol board dat Robin wipet met Languish, maar ik heb ook nog een Catacomb Sifter die flink wat triggers genereert. Ik vergeet die, maar herinner het me tijdens mijn eigen beurt, maar na mijn draw step. Ik roep Judge Jan, die me toestaat de triggers alsnog te resolven, en me er vriendelijk aan herinnert beter op te letten. Ik schaam me, scry wat, en verlies Game 1.
Na sideboarden gaat het stukken beter, ik heb nu ook dingen die card advantage geven, en ik win game 2. Game 3... is een drama. Ik vergeet weer veel te veel triggers, ik trek oneindig veel land en eindig zonder iets op het bord, alleen maar 2 Westvale Abbeys en 10 andere landjes, dus ik kan helemaal niets doen. Denk ik. Na afloop wijst Robin me er op dat Westvale Abbey ook tokens kan maken... en ik kan niet anders dan hem bedanken voor de wijze les en hem feliciteren met een zeer terechte overwinning.



Ronde 5: Robert (WB control)Game 1 combo ik Robert snel kapot: Cutthroat met een hoop triggers en 9 damage van Ormendahl doen het precies. Game 2 begeven mijn hersenen het. Ik heb de stone cold nuts, met meerdere CoCo's, alle 4 Cutthroats, een Nantuko Husk, en zeg maar alles wat mijn hartje begeert. Maar ik ga om Declaration in Stone heen spelen, ik ben enorm terughoudend, ik wil niet overcommitten, en ik heb eigenlijk een kwartier lang de kill on board, maar ik zie het niet. Robert begint me aan te vallen met een Avacyn, ik neem langzaam maar zeker schade, en de beurt voordat ik dood zou gaan, besluit ik maar eens met alles aan te vallen. Ik zie het allemaal niet meer, en besef me niet meer dat een Blisterpod met 2 Cutthroats ondanks Robert's Virulent Plague nog steeds voor 4 draint. Super simpele regelvraag als je hem aan me zou stellen, maar ik zie het gewoon niet meer.
Ik zeg dat ook eerlijk, ik weet dat ik de kill heb maar het lukt me niet het uit te spelen, en Robert is enorm sportief en scoopt voor me. Daarna beginnen de toeschouwers uitgebreid te klagen wat een horror het is om me te zien spelen, met de nuts niets doen en beurten lang zitten durdlen in plaats van gewoon even te winnen, en ik kan ze alleen maar gelijk geven. Ik schaam me diep, ik ben leeg, en ik verlang naar het beantwoorden van regelvragen.

Ondanks een zeer matige 2-2-1 win ik toch nog 2 boosters, de promo foil Incorrigible Youths heb ik maar mooi in mijn zak, en lichtelijk beschaamd begin ik mijn deck te unsleeven. Het was een slechte dag voor alle judges: Jelle scoorde met 3-2 zijn slechtste resultaat op een Game Day ooit, en Mark was met 2-2-1 net zo'n prutser als ik. We hebben de eer van het judge gilde hoog weten te houden!

Afsluitende gedachtenMagic is echt een skill game: je moet oefenen om te presteren. En zeker zo'n ingewikkeld deck als dit... Het deck kan explosief zijn, maar dat heb ik in mijn 12 potjes niet echt meegemaakt. Het speelt leuk, omdat je de hele tijd heel veel aan het doen bent. Maar dat wil ook zeggen dat je moet oefenen om te leren wat je wanneer moet doen, dat je aan je triggers moet denken, en dat je zoveel routine opbouwt dat je hersenen niet al na 4 rondes uitgedroogd zijn. Ook zijn Tainted Remedy en een Naturalize noodzakelijke toevoegingen aan het sideboard.
Ondanks dat ik me kapot heb geërgerd aan mezelf, heb ik erg veel lol gehad deze dag. Leuke tegenstanders, overwegend interessante potten, een leuke judge discussie met Jan, en zowaar nog prijzen gewonnen ook. Grote dank voor deze leuke dag aan iedereen met wie ik gespeeld heb, en dank en complimenten aan Jan voor het organiseren en judgen!

Thanks voor het lezen, greetz,

Dustin.