Ik heb in m'n jeugd veel geschaakt. Bij DOS in Amsterdam. Geen idee of dat nog bestaat.

Ik heb op een schaakclub op school gezeten toen in de bovenbouw havo zat. Heb aardig wat toernooien gespeeld. Tijdens een toernooi (met teams van 4 man) hebben we in de finale gewonnen van een sterker team.

Hun captain was heel veel beter dan mij. Maar gelukkig hebben we onze 4e man op tafel 1 gezet. Ik kon met veel pijn en moeite van hun nr. 2 winnen en zelfde gelde voor rest van mijn team


Magic kan soms heel tactisch zijn, maar het ligt eigenlijk aan je deck.
Sommige decks zijn zo recht toe recht aan dat er weinig tactisch besef voor nodig is. Gewoon je combo uitspelen. Zoals bijvoorbeeld bij valakut in modern. 90% van de potjes ga je beurt 1 t/m 3 uprampen, beurt 4 of 5 ga je af.

Tactisch aspect zit vooral in de voorbereiding. Welk deck ga je spelen???
Welke sideboard kaarten ga je gebruiken... Wat side je per match in en uit.

Echt tactisch spelen lukt vooral met een leuk control deck. In de goede oude tijd dat ik met oath naar vintage toernooien ging speelde ik standaard pas in 2nd main phase een spel casten wanneer ik nog 2 blue mana over had. Op die manier verwachte mijn tegenstander dat ik een Mana Drain op handen heb. En verschillende keren ging een deck niet voor zijn combo kill en wachtte hij op duress of iets dergelijks.

Mijn mooiste kill was met oath. Darksteel Colossus was toen net uit. Verder speelde ik spike weaver en spike feeder. Ik had darksteel colossus op handen en heel veel kaarten. Tegenstander kon niet winnen, maar ik ook niet. Net op tijd de oplossing gevonden.

Spike Feeder lifegain ability gebruiken. Toen Stifle daarop. Vervolgens Force of Will op stifle. Toen Mana Drain op force of will.
Daarna in 2nd main phase 5 mana krijgen dankzij mana drain. Kon toen precies mijn darksteel colossus casten.

Bij Schaken, Dammen en Go heb je perfecte informatie, terwijl je bij Bridge vaak veel af kan leiden uit het bieden en beide handen waarmee je speelt. In tegenstelling tot Magic waar je ongeveer blind een potje in gaat en veel gelegenheid hebt tot bluffen zoals hier boven ook al genoemd werd. Magic vind ik daarom veel interessanter dan de andere spellen.

Ik heb een tijdje geschaakt. Eerst als jeugdspeler een aantal jaar, en enkele jaren terug iets langer dan een jaar wat toernooien gedaan. Zo rond de 1800 geëindigd, maar het wordt steeds moeilijker om echt beter te worden.

Ik bridge ook. Enkele jaren geleden mee begonnen. O.a. het WK voor studenten gespeeld in het Nederlandse team (NL stuurt daar vrij standaard een matig team voor de ervaring, de toppers spelen het WK jeugd). Ik denk dat ik rond de laagste landelijke klasse eindig. Kan me niet voorstellen dat ik ooit echt hoog kom.

Go heb ik wel geleerd, en een aantal potjes op de club in Utrecht gespeeld. Maar heb momenteel de tijd helaas niet om alles te doen.

In magic heb je het aspect van de deckkeuze. Dit lijkt een beetje op het kiezen van een opening in schaken en go, of het kiezen van een systeem in bridge. Het speelt in mijn ervaring wel een grotere rol. Al kan dat komen doordat ik vrijwel alleen Legacy speel. Decks als storm en dredge zorgen voor hele andere soort games dan eerlijke decks. Er is een mooie toepasselijke schaakquote hiervoor (van Mikhail Tal) "You must take your opponent into a deep dark forest where 2+2=5, and the path leading out is only wide enough for one.". Ik speel altijd hetzelfde deck (storm), en ik ken dat bos beter dan 99% van m'n tegenstanders.

Zoals Pi ook zegt is magic een spel van incomplete informatie. Bridge is dit natuurlijk ook. De deductie komt ook in magic terug. Je kan uit de line van de opponent meestal wel dingen afleiden. Het bluffen is wel anders. Misleiding is wel mogelijk in bridge, alleen misleid je daar ook je partner mee, en dat is best gevaarlijk.

Bridge is een teamsport. (Competitive) magic niet. Het afspel van een hand in bridge lijkt op het vinden van de beste line in magic. Het tegenspelen en het bieden hebben echter nog een extra dimensie die magic mist.

Voor mijn gevoel is het in magic veel makkelijker om de top te bereiken van scratch dan in de klassieke denksporten. In schaken moet je heel jong beginnen en jaren intensief oefenen. In bridge is het al makkelijker, maar ga je er alsnog jaren over doen. Magic kan je in theorie prima oppakken om vervolgens binnen twee jaar aan de top staan.

ik was jeugdkampioen bij de schaakclub hier in emmeloord. deed leuk mee aan de interne competitie en speelde in het 2e en ook toernooien fries kampioenschap etc.

De enige overeenkomst vind ik het vooruit denken, en misschien in combat het afruilen van stukken vs favorable blocks. Denk dat je MTG gewoon in de hoek van denksport kan plaatsen.

het ''tactisch'' vooruit denken is denk ik transfereerbaar naar veschillende aspecten van het leven, meer een competentie misschien. (ik pas het toe in MTG, mn werk als voetbalcoach, en civ5 bijvoorbeeld)

denk dat de verschillen veel groter zijn, sluit me wel aan bij PI.
Daarbij is schaken erg 1 dimensionaal vergeleken bij het magicformat dat ik speel, te veel variabelen. hier

Ik probeer mijn schaakvaardigheden te verbeteren maar helaas is iedereen een Grand Master vergeleken met mij. Ik heb op de middelbare school wel eens meegedaan met een toernooi, maar dat was geen succes.

De overeenkomsten tussen verschillende spellen zijn legio. Mensen die beter willen kunnen magicen kan ik aanraden om verschillende andere kaartenspellen te spelen: Pokemon, Yu-Gi-Oh, Marvel TCG, en, mijn favoriet, Netrunner (eveneens ontworpen door Richard Garfield). Op die manier zie je de verschillen maar ook de overeenkomsten en krijg je beter inzicht in wat Magic doet tikken. In Magic heb je Ancestral Recall en iedereen die geen beginner is snapt hoe goed de kaart is. In Netrunner heb je deze kaart hier en als je niet weet hoe het spel werkt dan zie je ook niet of het een goede kaart is of niet. Ogenschijnlijk is het beter want 'nul mana', maar verder? ('Prep' staat gelijk aan 'Sorcery'.)

Overigens zijn van heel veel kaartspellen een videospelvariant dus je kunt ze gewoon spelen met emulators, maar legaal kopen is natuurlijk ook een optie.

Magic en schaken verschillen niet zo heel veel van elkaar (wel meer dan sommige magicartikelen doen voorkomen), uiteindelijk draait het om het formuleren van een strategie om je tegenstander af te troeven. Of dat nu met een pion is of met Grizzly Bears is om het even.

De voormalig Nederlands Kampioen schaken, Dimitri Reinderman (Ooit 2619 ELO rating), magict ook.

Ik doe zelf aan bridge als denksport. Ooit deed ik mee aan de World Mind Sport Games, het deel van de Olympische Spelen wat voor de denksporters was. Daarin waren vijf denksporten: het al genoemde schaken, dammen, go en bridge, en daarnaast ook wat wij "Chinees schaken" noemen. Dat is als schaken, maar met een ander bord en andere stukken, en dus ook andere regels.

Ik heb ooit gelezen (vooral in verband met de discussie of Poker erkend moet worden als denksport) dat een spel gezien kan worden als een denksport wanneer in een potje tussen een beginner en een wereldtopper de kans minimaal 90% is dat de wereldtopper wint. Om het ook bij de World Mind Sport Games te krijgen is meer nodig: het moet in veel verschillende landen worden gespeeld, en zo'n land moet een bond hebben van die denksport.

Van deze vijf (in mijn ogen klassieke) denksporten is bridge de enige waarbij kaarten worden gebruikt. Maar toch zie ik meer verschillen tussen bridge en Magic: the Gathering, dan dat ik overeenkomsten zie.

Bridge is heel eerlijk gemaakt door de toernooiregel dat als de vier spelers aan één tafel klaar zijn met een spel, zij de kaarten op een zodanige manier terug stoppen in een "board", dat die board dan kan worden verplaatst naar een andere tafel, zodat men aan die tafel hetzelfde spel kan gaan spelen. De score die jij op jouw tafel hebt gehaald wordt dan vergeleken met wat de speler op de andere tafel(s) in jouw positie op dat spel heeft/hebben gescoord, en wie met dezelfde kaarten het hoogst heeft gescoord wint dan. In feite speel je bridge dus niet tegen jouw tafelgenoten, maar tegen de spelers die jouw kaarten in de hand krijgen of al hebben gekregen.

Wat ik ook als verschil zie is dat je bridge speelt als paar tegen paar, en dat je er dus voor moet zorgen dat jij en je partner zo goed mogelijk scoren. De partners kunnen elkaar hierbij helpen door signalen af te spreken met handelingen die legaal bij het spel horen. Dat is dus het spelen van een bepaalde kaart, of het doen van een bepaald "bod". Een bod kun je zien als een soort weddenschap dat jij en je partner samen een aantal slagen gaan halen, waarbij ook is vastgesteld wat troef is (of zonder troef.) Een signaal hierover vertelt dus iets over jouw kaart. Maar wat voor signalen je als paar af spreekt, daarover hebben de tegenstanders ook het recht om de afspraken te weten.

Dit zijn dus nog eens drie verschillen. Vertaald naar Magic, ook zoals in het stukje over bridge hierboven genoemd, zou dit neer kunnen komen op het volgende:
Je speelt een soort Two-Headed Giant, maar de partners mogen niet met elkaar praten. In plaats daarvan geven zij hints door het spelen van bepaalde kaarten of het al dan niet aanvallen en/of blocken met creatures.
In de vergelijking met een systeem van bridgeafspraken en het spelen van jouw deck, geldt in het bridgespel dat de spelers elkaars deck aan elkaar tonen voordat de eerste pot begint.
En na afloop van jouw potje geven jullie de kaarten door naar een andere tafel, waar zij met dezelfde decks tegen dezelfde decks van de tegenstander spelen, met ook dezelfde openingshanden en draws onderweg in het spel.

Een ander groot verschil tussen bridge en Magic die ik zie is dat bij Magic er zeker op toernooiniveau (bijna) altijd om boosters wordt gespeeld, terwijl het bij bridge over het algemeen om de eer gaat.

Een nog niet genoemde overeenkomst is een ratingssysteem die met één getal een beeld kan geven over hoe goed de speler is. Ik weet dat schaken en go zo'n rating hebben. Bridge heeft dat ook (Meesterpunten) en Magic ook (Planeswalker Points.) Zoiets kan natuurlijk alleen als je een lidmaatschapsnummer hebt. Bij de denksporten, in ieder geval bij bridge, heb je dan een bondsnummer, en bij Magic is er het DCI nummer.

Nog een interessant verschil met in ieder geval schaken en bridge (en vermoedelijk ook met de overige denksporten) is dat bij deze denksporten er veel puzzels op allerlei niveaus bestaan waarmee jij jezelf kan testen hoe vaardig jij in het spel bent. Magic heeft ook zulke puzzels, maar dat zijn er volgens mij veel minder.

Goede magicspelers zijn volgens mij vaak ook goede pokerspelers. Bij poker is het belangrijk om goed de tegenstander te observeren, dat zijn vaardigheden die héél erg nuttig zijn in Magic. Magicspelers geven in een competitieve omgeving heel vaak heel veel informatie weg, vooral in hoe ze met de library omgaan (e.g. Sensei’s Divining Top of een simpele draw).

Magic had vroeger trouwens ook een ELO-rating maar dat hebben ze afgeschaft.

Inderdaad heel veel pokeraars hebben mtg gespeeld.

Ik zie ook meer overeenkomsten met Poker, vooral dan multiplayer en Poker, waar ik voor mijn gevoel meer bezig ben de tegenstanders te bespelen dan in 1 tegen 1. Zeker doe je dat ook wel eens in 1 tegen 1, maar meer spelers is meer mogelijkheden in mijn ervaring. In Poker is dat natuurlijk bij uitstek iets wat vaak terug komt bij het doen alsof je een betere hand hebt dan je daadwerkelijk hebt.

Volgens mij speelt Dimitri niet heel erg veel Magic, toch? Ik heb wel eens Magic met hem gespeeld, maar toch vooral andere spellen. Ik wist niet dat hij op zo hoog niveau heeft geschaakt.

Ik speel veel magic hoor! Veel online maar ook in heel veel landen geweest om Magic te spelen (beste prestaties zijn 48e in een Pro Tour en top 8 in een GP). Het niveau van schaker, poker- en magicspeler Stanislav Cifka heb ik (met magic) echter nooit gehaald. Een artikel over hem: hier

Ok, had ik gewoon op de een of andere manier de verkeerde indruk gekregen.

In mijn jeugd heb ik heel veel geschaakt, tot ik het niet meer leuk vond omdat ik het enige meisje was zat ik ook bij een club. Daar gestopt, maar altijd nog veel tegen vrienden geschaakt die op een vrij hoog niveau speelden.
Een paar jaar geleden heeft mijn exvriendje me magic geleerd. Verslavend leuk maar wat een verschil is dat!
Het grootste verschil is dat je bij schaken altijd over alle info beschikt, en ook nog dezelfde info als de tegenstander heeft. Plus, er komt geen geluk bij kijken. je hebt nooit een slechte openingshand en je mulligant nooit naar zeven pionnen.
Ik kan nooit kiezen of ik magic of schaken leuker vind, omdat de spellen te verschillend zijn.

Ja, bij schaken heb je niet zoiets als een meta. Het is een beetje als een mirror match bij Magic.

Is het niet zo dat Russische schakers andere openingsstrategieën hanteren dan Amerikanen (om maar iets te noemen)? Dus dat het wel uit maakt waar en tegen wie je speelt.

Gelukkig maar. Anders zou schaken heel erg snel heel saai worden. Ik zei ook een "beetje". Ik bedoelde voornamelijk dat het materiaal 100% identiek is. (Overigens mag ik hopen dat het zelfs in een mirror match in Magic nog een beetje uitmaakt tegen wie je speelt, of is het echt zo dat twee pro's dan volledig identiek spelen? Ik heb daar geen verstand van.)

Dat is niet waar ik op doelde. Schakers hebben natuurlijk bepaalde strategische inclinaties (net zoals magiscspelers het fijn kunnen vinden om aggro of control te spelen), dus als je tegen schaker X speelt en je hebt al zijn voorgaande zetten bestudeerd dan kun je daar als tegenstander op in spelen. Schakers moeten het spel ergens leren, en als ze dat doen onder de hoede van Kasparov (bijv) dan kan ik mij voorstellen dat zijn pupillen bepaalde neigingen zullen vertonen om in bepaalde situaties voorkeur te geven aan een strategie boven een andere strategie, EN dat een pupil van (bijv) een Amerikaanse school weer andere strategische inzichten heeft en dus andere neigingen vertoont. Het is niet dat ik bepaald grossier in ervaring met schaaktoernooien maar er lijkt wel sprake te zijn van een meta.

Je kunt dit doortrekken naar Magic waar Amerikanen (in Legacy) vaak hele andere decks spelen en andere sideboardtech hebben dan Europeanen.

Ik vind het toch heel iets anders, mtg legacy spelen tegen een Amerikaan of schaken tegen een Rus. Als ik tegen een oosteuropeaan schaak is dat anders dan tegen een Nederlander, dat is altijd zo, maar toch is dat verschil niet zoveel groter dan het verschil tussen individuele spelers. Bij schaken beschik je, welke speelwijze je ook hanteert, altijd over dezelfde stukken. Als je vooruit denkt is er alitjd maar een x aantal mogelijkheden aan tegenzetten die je te verwerken kan krijgen. Als je tegenstander iets doet wat je echt niet verwacht, is dat 9/10 keer een stomme zet.
Het moeilijkst aan magic vind ik dat je dat nooit helemaal weet, of wat iemand doet slim is of niet, omdat je het deck maar beperkt kan kennen. Daarom ben ik in legacy ook zo'n fan van surgical extraction, om maar zoveel mogelijk informatie te krijgen over het deck van de tegenstander.

Dat kan wel zo zijn maar de vraag waar ik in geïnteresseerd ben is of schaken een meta heeft, ja of nee. Ook uit jouw antwoord maak ik op dat er een meta is.

Wat Magic betreft, alleen de ervaring leert wat een goede play is. Je hoeft een tegenstanders deck niet door en door te kennen, de grote lijnen kennen is goed genoeg. Als je de ervaring hebt dan kun je aan de hand van het eerste (dual)land dat gespeeld wordt al inschatten tegen wat voor een deck je speelt.

Ik denk dat er bij Magic voldoende ruimte is voor een theoretische benadering. Wat ik van het pokeren mee heb genomen is het memoriseren van de kaarten om zo de kans van het trekken van een bepaalde kaart uit te kunnen rekenen. Net als met poker heb je bij de meeste 4 kaarten limiet. Dus je kan gelijksoortige wiskundige benaderingen van poker erop loslaten. Hiermee kon ik beter afwegen of het gezien de boardstate beter is om te gaan voor een draw spell of toch een chump blocker. Wat ook wel leuk is, is als je mono black speelt waarmee je een deck van je tegenstander bijna chirurgisch kunt ontleden met kaarten als Memoricide, Extirpate en Sadistic Sacrament. Hoewel dit soort decks moeilijk speelbaar zijn heb ik ze altijd heel interessant gevonden omdat je meteen kan je gameplan kan aanpassen met de ingewonnen informatie. Je kan ook meteen de kaarten weghalen waar je geen (direct) antwoord voor hebt