Crapstatus heeft niks mis waarde te maken, eerder andersom: waarde heeft te maken met al dan niet gebrek aan crapstatus.

Wat een crapkaart tot crap maakt is afhankelijk van hun functie. Ooit waren Lion’s Eye Diamond, Show and Tell, Dark Depths, en Phyrexian Dreadnought (etc. etc.) crap. Nou, dat zijn ze niet meer. Ik kan je een heel verhaal houden over hoe en wat, maar hopelijk snap je mijn punt.

Andersom geldt natuurlijk ook: Toen ik begon met spelen dan was je de bink van de speeltuin als je een Shivan Dragon of Mahamoti Djinn had. Wanneer heb je voor het laatst met die kaarten gespeeld?

Ja dat is jouw visie, wackywong. Blijkbaar is voor jou de functie van de kaart bepalend voor wel of niet crap. En ik snap evengoed wel dat een crapkaart logischerwijs een lagere geldwaarde heeft.

Maar ik deel de kaarten op crap gebied in op basis van de verkoopwaarde. Jouw reactie komt wel een beetje dwingend over, alsof het zo is en er geen ruimte voor een andere interpretatie is. Maar iedereen kan dat toch anders zien? Ik hanteer mijn eigen crapkaarten beleid.

Bedankt voor je reactie sowieso.

Er is altijd ruimte voor een andere interpretatie.
Bedenk wel dat als "een crapkaart logischerwijs een lagere geldwaarde heeft" en je vervolgens "de kaarten op crap gebied in[deelt] op basis van de verkoopwaarde", je in cirkeltjes redeneert. Just saying.

Een kaart is pas crap als ik geen deck kan verzinnen waar hij perfect in past.

Ik zou rares en mythics zelf pas crap noemen wanneer ze onder de, zeg, '1,50 staan. Maar dat betekent niet dat ik die kaarten ook echt slecht vind; met elke rare en mythic is wel iets leuks te doen in het juiste deck. Voor mij is "crap" meer een label dat "amper gespeeld op toernooien etc." betekent, en dat gaat doorgaans hand in hand met een vrij lage prijs.

Voor mij is een "craprare" een (mythic) rare die ik niet zo snel gespeeld zie worden en ook niet zo makkelijk weggeruild zie worden voor een speelbare rare.
Ik gebruik de term "craprare" ook weleens om een ruil te proberen kloppend te krijgen; degene die de laagste waarde aan kaarten krijgt kan dan nog wat "craprares" uitzoeken om aan de deal toe te voegen.

Ik kan mij het beste vinden in de definitie van Tim.

Crap rares zijn wat mij betreft rares met een te hoge mana cost of zeer beperkte bruikbaarheid.

"Crap" is niet zo'n negatieve term voor mij, ik vind veel crap rares leuk. Ik vind het niet erg als een creature eigenlijk 1 mana te duur is, als ie iets tofs doet of in ieder geval redelijk dik is (5/5 of meer).

Maar echt niet meer leuk zijn kaarten die qua mana cost veels te duur zijn, echt 2 mana teveel zoals Voice of the Provinces, geen rare overigens maar het gaat om het idee, of nog erger en ook nog vrij nutteloos zoals Aysen Highway. Dat je echt denkt, konden ze niet meer rekenen en waarom hebben ze die bedacht, is er wel mee getest? Dat zijn toch wel kaarten waar ik niks mee kan als bezeten deckbuilder.

Ik vind het dus wel heerlijk om "crap rares" toch een plekje in een deck te geven. Creatures zijn altijd wel nuttig en de "meat and potatoes" van de meeste Magic decks.

Magic decks maken is voor mij verder veel meer een hobby dan spelen, maar speelbaarheid van decks is zeker belangrijk voor mij als deckbuilder, mana curve let ik altijd erg op en genoeg mana sources als de curve nogal hoog oploopt.

Verder natuurlijk synergie. Met sterke synergie kun je zelfs van crap goud maken!

Voor mij meestal onder de 2 euro.
Maar de waardes op Nedermagic zijn ook niet heilig.
Ligt er ook aan wat ik zoek.
Als ik zelf veel crap zoek van bijv een nieuwe set dan ruil ik daar graag crap voor weg. Kan maar zo zijn dat het een maand later geen crap meer is. (Ja Tarmogoyf ik bedoel jou ja)

@wackywong: wacht, dan begrijp je me verkeerd, ik was niet duidelijk denk ik sorry. Met dat "een crapkaart logischerwijs een lagere geldwaarde heeft" doelde ik op jouw visie: "waarde heeft te maken met al dan niet gebrek aan crapstatus". Ik benader het dus juist omgedraaid, maar dat is wel duidelijk

De geldwaarde is voor mij een handige richtlijn/houvast om de verdeling te maken tussen crap of niet. Waarbij gespeeld op toernooien niet meetelt voor mij, want ook kaarten die niet of amper gespeeld worden kunnen veel geld waard zijn (bijv. op de reserved list en portal kaarten). Zoals bijv. Frankenstein’s Monster.

Grappig om te lezen hoe ieder een eigen grens of andere benadering hanteert.

De term craprare kun je gebruiken bij het ruilen om kaarten met een bepaalde marktwaarde te duiden, zekers. Die waarde is schijnbaar anders voor iedereen.
Maar een kaart als Lich of Deathlace is in mijn ogen ook een craprare ondanks dat ze waarde hebben. De enige reden dat ze waarde hebben is het veel lage aanbod in verhouding tot het relatief hogere vraag. Maar goede kaarten zijn ze niet.

Wat mij betreft is een craprare er eentje die je nooit zou spelen omdat er veel betere alternatieven zijn, of die dusdanig narrow zijn dat ze slechts in heel uitzonderlijke casual settings gespeeld zouden kunnen worden.

Voor mij staat het los van de waarde. Zoals hierboven aangegeven, er zijn genoeg Alpha rares die echt heel crappy zijn en toch 100 euro of meer verzamelaarswaarde hebben. Zo is Wood Elemental een Legends rare en heeft dus waarde. Toch vind ik het een craprare.

Derelor was vroeger een speelbare kaart, maar nu m.i. een craprare omdat er zoveel betere alternatieven zijn dat je hem alleen zou spelen voor flavour.

Voor mij is een 'craprare' een rare die ik niet de moeite vindt om in te voeren in mijn haves op deze website of in een ruilmap stop omdat ik vermoed dat niemand ze wil. Een Alpha rare van 100 euro stop ik absoluut in mijn map. Voor mij heeft het dus meer met ruilwaarde te maken en vaak zijn speelbare kaarten wat waardevoller dus het valt vaak wel samen. Speelbaarheid en (ruil)waarde.

(Lich zou ik sowieso geen crap rare noemen, of je nou naar waarde/zeldzaamheid kijkt of niet)

Als iemand die hier op Nedermagic voor tientallen duizenden crap rares geruild heeft kan ik je vertellen dat er mensen zijn die echt niks boven 35 cent insturen en dat er mensen zijn die een kaart van 5 euro als crap zien (sommige zelfs nog wel hoger, maar dat lijkt me dan eerder een vergissing). De meesten lijken ongeveer tot 1.5-2 te gaan, met dan vaak de wat hogere bij elkaar, waarschijnlijk omdat die op het laatst toegevoegd zijn nadat de goedkopere op waren.

Persoonlijk zou ik alles waar ik significant meer voor kan krijgen dan bulk waardes (10 cent per willekeurige rare, 0.75 cent voor een willekeurige uncommon of 0.5 cent voor een willekeurige common) niet als crap beschrijven. Ik zeg dan wel significant meer, want het is kwa tijd echt niet de moeite waard om 1000 kaarten door te werken en er 4 commons van 5 cent uit te halen. Aan de andere kant, als de kaarten die je doorzoekt netjes gesorteerd zijn en je vindt nog veel meer van zulke kaarten is het een kleine moeite om een stapel commons van 5 cent per stuk apart te leggen. Merk op dat het voor mij belangrijker is wat ik er voor kan krijgen dan wat winkels er voor vragen.

Als iemand die meer met verzamelen en ruilen bezig is dan spelen is speelbaarheid minder een factor, wel kan ik heel goed begrijpen dat anderen dat veel meer mee laten tellen (en daar ben ik ze alleen maar dankbaar voor als ik voor crap rares ruil).

Intrigerend, waarom zou je Lich geen craprare willen noemen?

Met name omdat er in het verleden decks waren die hem als combo engine gebruikten.