Dustin (Amsterdam) (33)

12-6-2013 21:25:00

In deze column lees je mijn belevingen rondom en tijdens GP Gothenburg 2013. Veel leesplezier!

Deze Grand Prix was een primeur: meestal reis ik alleen en geniet een paar dagen als toerist van de plaats waar de GP is, maar deze keer ging Suus met me mee. Donderdag ochtend ontmoetten we elkaar op Schiphol, en na een korte en voorspoedige reis stapten we uit in het zonnige Zweden. Vreemd genoeg is het daar een stuk warmer dan in Nederland, maar daar hoor je ons niet over klagen.
Gothenburg bestaat eigenlijk uit één lange, rechte straat waar alle bezienswaardigheden aan grenzen. Aan het begin van de Kungsportsavenyn is de Svenska Mässan, een soort RAI, waar de GP plaats zou vinden. Recht tegenover de Mässan is Liseberg, een enorm attractiepark waar met regelmatige intervallen hard geschreeuw vandaan komt als mensen een vrije val van 50 meter hoogte maken. Iets verder de straat af zijn de grote musea, talloze restaurants en de Botanische tuinen. Halverwege de Avenyn ligt ons hotel, aan het einde liggen nog enkele kleinere musea, kerken en een boulevard aan het water. En daarmee hebben we eigenlijk heel Gothenburg wel weer gehad, al loop ik daarmee flink op de zaken vooruit.

Vanaf het vliegveld nemen we de Flygbussarna naar het congresgebouw. We slepen met onze koffers vanaf de Mässan in 20 minuten naar het hotel; pas op de terugweg komen we er achter dat ook op slechts 5 minuten lopen vanaf het hotel een bushalte is. We droppen onze koffers en na wat door de stad geslenterd te hebben, besluiten we voor een late lunch of vroeg diner te gaan. Suus heeft goede herinneringen aan hamburgers met blauwaderkaas, ik baal nog steeds dat ik niet naar GP London toe mocht, dus we nemen plaats op het zonnige dakterras van John Scotts Pub. Suus neemt een prima hamburger (helaas zonder blauwaderkaas), ik neem een traditionele fish and chips, allebei een glas frisdrank erbij, en we moeten tegen de 40 euro afrekenen. Ja, Zweden is belachelijk duur...
6 juni blijkt een nationale feestdag te zijn, dus alles is gesloten. Na een stevige wandeling besluiten we maar terug te gaan naar het hotel, een potje Magic te spelen en vroeg te gaan slapen. Ik heb een stapel boosters meegenomen, dus we spelen Winston-Winston-Sealed: eerst van mijn 6 boosters een Winston draft, die ik nipt win. Dan een Winston met de boosters van Suus, maar ik krijg het niet voor elkaar iets beschaafds ervan te maken. Te weinig fix voor meer dan 3 kleuren, te weinig playables om uberhaupt in 2 of 3 kleuren iets speelbaars te maken, geen bommen/finishers, geen early drops, eigenlijk gewoon helemaal niets, dus ik scoop voordat we onze kaarten gesleeved hebben. Nu weet ik weer waarom ik op de GP ga judgen in plaats van spelen
We eten nog een broodje op de hotelkamer en sluiten zo een leuke, maar niet erg opwindende eerste dag van de vakantie af.

Vrijdag 7 juniHet ontbijt is uitstekend: vers gebakken, warm maisbrood, wat rauwkost en kaviaar uit een tube, gevolgd door wat roerei en vers fruit met hazelnoten. Inbegrepen bij de overnachting, maar dat mag ook wel voor 125 euro per nacht... Had ik al gezegd dat Zweden echt belachelijk duur is? Ik ben gewend voor eten en slapen ongeveer de helft uit te geven op Zuid-Europese GP's...
Vandaag is museum dag! In het Konstmuseum is een tentoonstelling met 70 zelfportretten van Helene Schjerfbeck, volgens de curator een prachtig overzicht van de gewaagde stijlen en persoonlijke ontwikkeling die zij doormaakt, volgens mij 70 saaie portretten in grauwe kleuren. Verder wel een aardig museum met veel Scandinavische kunst, zelfs wat Hollandsche en Vlaamsche meesters, maar niets wat echt een grote indruk op mij maakte.
Op een gegeven moment zien we een schilderij van de heer Okänt, die ergens tussen 1500 en 1600 in Vlaanderen of Nederland leefde. Een zaal verderop zien we een werk van dezelfde kunstenaar, maar dan gedateerd 1600-1650 in Noorwegen. Als we een derde schilderij van de heer Okänt tegenkomen in weer een compleet andere stijl, is het Suus die de heldere ingeving heeft dat Okänt geen naam is, maar gewoon "artiest onbekend" betekent. Klinkt aannemelijk, maar ondertiteling was welkom geweest
We kopen bij de supermarkt wat brood (polarkaka, een plat en luchtig typisch soort brood dat dagenlang houdbaar is), een tube kaviaar, wat appels en chokladbollar (cacao, boter en havermout tot een zompige massa gekneed en dan door kokospoeder gerold; nooit geweten dat kokos een inheems Zweeds product was). In een bankje op de zon eten we snel onze lunch, want we willen door naar de volgende attractie: het Universeum!
We hadden een soort NEMO verwacht, maar het leek veel meer op Artis, alleen dan veel leuker! We lopen langs, onder en door enorme aquaria, door een jungle met aapjes en exotische vogels, zien allerhande reptielen en andere enge beesten van veel te dichtbij, en dat alles van kundig commentaar voorzien door Suus, die biologie studeert.



Als we weer buiten staan, voelen we ons een beetje bekocht: ze hadden ons ook dinosaurussen en science beloofd, maar we hebben alleen levende beestjes gezien... blijkt dus dat we het halve gebouw nog niet hebben gezien. Terug naar binnen, nu de andere vleugel, en daar begint het meteen goed: enorme bewegende replica's van dino's! In de boekjes uit mijn jeugd werden ze altijd als enorme reptielen afgebeeld, maar nieuw wetenschappelijk inzicht gaat er van uit dat onze huidige vogels afstammen van dino's, en dat zij dus al (gedeeltelijk) gevederd waren. Buiten het gebouw staat een kale Brontosaurus bezoekers naar binnen te lokken, maar alle modellen in het museum bezitten een vrolijk gekleurd verendek. Mijn dag is al weer goed!
Het wetenschap gedeelte bestaat uit info over ruimtereizen en criminologische opsporingstechnieken, maar door tijdgebrek haasten we ons daar iets te snel door heen. Wel een hoop geleerd over praktische aspecten van ruimtereizen, zoals hoe een astronautentoilet werkt en hoe belachelijk moeilijk het is om een schroef aan te draaien als je gewichtloos bent.
En dan tijd voor het volgende hoogtepunt van de dag: het avondeten! Ik ben gewend om in Zuid-Europa voor een euro of 30 een uitgebreid viergangendiner met een karafje wijn te nuttigen, maar dat gaat hier niet lukken. Suus en ik kiezen samen een Italiaans restaurant uit, waar Suus een prima pizza eet en ik een risotto bestel. Een goede risotto is erg lastig om te maken, maar ik ben er dol op, dus ik laat me graag verrassen door de chef. Dacht ik. De saffraanrisotto wordt al 10 minuten na bestellen geserveerd, wat onmogelijk is voor een verse risotto; het blijkt dan ook geen echte, romige, rondkorrelige risotto te zijn, maar gaargekookte langkorrelrijst met een geel kleurtje. Erdoorheen gekookte sperzieboontjes en wat champignons, bovenop tzatziki. Tja. Lekker, maar vooral vreemd en zeker het predicaat risotto niet waardig. Wijn kost 6 euro per glas, dus ik neem maar een cola, samen rekenen we 45 euro af. Ik mis de Italiaanse GP's nu al!
Na het eten gaat Suus terug naar het hotel om wat te lezen en te surfen, ik ga naar de judge briefing. Jurgen Baert, de Belgische L4, heet ons welkom en vertelt ons wat ons dit weekend te wachten staat. Er is een nieuw systeem, waarbij de judges minder lange shifts hoeven te draaien: de early shift stopt al na ronde 7 (was vroeger ronde 8) en de late shift begint pas ronde 2 (was vroeger ronde 1). Klinkt goed, dat wil zeggen dat ik na mijn early shift nog met Suus ergens kan gaan eten!
Na de briefing is het traditionele judge dinner, waarbij iedereen een lokale specialiteit meeneemt en we met elkaar alles proeven en delen. Helaas zijn de Zuid-Europeanen niet bij deze GP, in Scandinavië was de oproep om iets mee te nemen blijkbaar niet bij iedereen overgekomen, dus het diner bestaat uit stroopwafels, Zwitserse chocola en Zweedse chokladbollar. Ik leer trouwens dat deze ook wel negerballen worden genoemd, als tegenhanger van de bij ons beter bekende negerzoenen.
En dan: draft! Er is nog gestempeld product over van GP Utrecht, dus de aanwezige judges worden getrakteerd op een triple Gatecrash draft. Ik bouw een fantastisch deck, echt onverslaanbaar, en ga 0-2 tegen Kenny. Misschien had dat er iets mee te maken dat mijn 2 buren aan de linkerkant op Boros zaten, mijn 2 buren aan de rechterkant Boros speelden en ehm, ja, ik zelf dus ook. Wel een paar goede kaarten, maar ik miste de consistentie om door te breken, ook al had ik maar liefst 12 solide 2-drops gedraft!
Om half elf loop ik terug naar het hotel, morgenochtend gaat weer veel te vroeg de wekker. Dat is nog steeds het enige van GP's waar ik maar niet aan kan wennen: voor 6 uur 's morgens de wekker zetten, dat is echt niet iets waar ik vrolijk van word.



Zaterdag 8 juniOm kwart voor zes begint het irritante gepiep van mijn telefoon, om kwart over zes zit ik in een compleet verlaten ontbijtzaal mijn eten naar binnen te werken terwijl ik nog een keer de IPG doorlees, en iets na 7 uur probeer ik de Mässan binnen te komen. Tja, die is op dit uur nog gesloten, maar we kunnen via het aangrenzende hotel naar binnen. Althans, dat was ons verteld... bij de ingang van het hotel ontmoet ik twee Finse judges, we proberen een aantal ingangen, komen dan nog 3 andere judges tegen, proberen nog wat, worden door de gastvrouwen van het hotel van het kastje naar de muur gestuurd, ontmoeten 3 dealers, vinden eindelijk een deur die open gaat, zwerven het halve gebouw door en eindelijk, om 7.25 uur, staan we in de zaal waar we moeten zijn. Net op tijd, want om 7.30 uur begint onze shift.
Onze eerste taak is het schrijven, vouwen en neerzetten van 500 tafelnummers; de vorige Scandinavische GP telde 1001 spelers, de verwachting is dat we dat record gaan verbreken. Daarna hebben we nog wat tijd over, een ander team van judges is al bezig met het prepareren van het product, dus wij wijden ons aan een andere taak: het openen en registreren van een aantal sealed pools. Het lukt me om er twee te doen, daarna wordt de zaal al overspoeld door spelers.
Sinds kort is het mogelijk om als VIP deel te nemen aan een GP; je betaalt flink wat extra geld (meestal rond de 25 euro) bovenop het normale inschrijfgeld voor het toernooi, maar in ruil daarvoor word je als een prins(es) behandeld: je hoeft geen pool te registreren, maar krijgt een voorgeregistreerde pool. Je hebt het hele toernooi lang een fixed seating, dus je hoeft niet elke ronde op de pairing boards te kijken aan welke tafel je nu weer zit. En bovendien heb je meer ruimte: normaliter spelen er 18 spelers aan een rij tafels, in de VIP rij spelen er slechts 12, zodat je ruim kunt zitten. Verder krijg je om de paar rondes een gekoeld flesje bronwater, en er is een speciale meet and greet met de artiesten geregeld. Verder gelden natuurlijk wel alle normale regels van het toernooi, judges behandelen je als elke andere speler, je moet gewoon je deck registreren en je krijgt geen vrijwaring van penalties. Het VIP idee is dus puur een beslissing en service die de Tournament Organizer biedt en staat los van ons judges. Ik heb hier wel mijn eigen gedachten over, maar ben erg benieuwd om te lezen wat jullie hiervan vinden. Goede extra optie, slecht idee of maakt het je niets uit? Zou je zoiets ook op een Nederlandse PTQ of WMCQ willen zien, of juist absoluut niet?

Er zijn twee bijzondere spelers, waar ik me over ontferm: beiden zijn zwaar slechtziend en kunnen geen decklijst invullen. Zij krijgen van mij een voorgeregistreerde pool, en ik doe later samen met een andere judge de registratie van hun deck. Vanzelfsprekend maak ik hierbij een fout: ik vergeet het basic land te registreren... de speler krijgt hiervoor natuurlijk geen Game Loss, aangezien ik degene ben die de fout heeft gemaakt.
De ene slechtziende speler houdt de kaarten erg dicht bij zijn gezicht en kan dan het plaatje herkennen, de andere heeft een speciale loep meegenomen, die de kaart een factor 20 vergroot. Ik vraag toestemming aan de Head Judge om hem te helpen zijn pool te sorteren, aangezien dit hem anders erg veel tijd zou kosten. Ik vraag hem hoe hij het wil, want met een gold set is dat nog best lastig. Uiteindelijk maak ik 17 stapels: 5 mono colored, 10 guilds, artifacts en landjes. Daarna moet hij zelf verder kiezen wat hij speelt, want daar mag ik hem niet mee helpen; zou ook niet echt opschieten, gegeven mijn succes met Limited dit weekend...

De rest van de dag is mijn team verantwoordelijk voor Floor Coverage en End of Round procedures. Het eerste wil zeggen dat wij moeten zorgen dat er geen tafels zijn waar geen judge in de buurt is en indien nodig judges verspreiden over de vloer, het tweede houdt in dat wij zorgen dat een ronde zo snel mogelijk eindigt en de volgende ronde opgestart kan worden. Het vervelendste van een groot toernooi is als jij al lang klaar bent met je match en dan nog belachelijk lang moet wachten tot je eindelijk aan de volgende mag beginnen, dus dit is voor ons een belangrijke taak.
Johanna Virtanen, een Finse L3, wil een nieuw systeem uitproberen om EOR nog efficiënter te maken: er is een Captain die judges naar openstaande tafels stuurt, en een Sweeper die judges die nog geen tafel hebben, naar de Captain toe stuurt. Het zijn dit soort kleine dingen die voor de spelers onzichtbaar zijn, die samen bijdragen aan een nog beter toernooi, en waar judges urenlang over kunnen praten en discussiëren. Onze conclusie na 1 dag: het systeem heeft potentie, maar de rol van de Sweeper moet nog beter worden ingevuld, vooral wat betreft de timing van het judges naar de Captain sturen. Ik ben benieuwd hoe we dit systeem op de volgende GP gaan toepassen.


Judge callsIk ga de leukste vragen weer in quiz vorm doen!

1. Anton heeft zojuist Trostani’s Summoner gespeeld en heeft dus meerdere tokens liggen. Nu speelt hij Wake the Reflections, en zegt daarbij dat hij zijn 4/4 Rhino target. Niklas reageert daarop met een Auger Spree op de Rhino. Anton roept een judge en vraagt wat er nu precies gebeurt.



A: Het target is al locked in tijdens het casten, dus Anton krijgt een nieuwe 4/4 Rhino.
B: Anton krijgt eerst een nieuwe 4/4 Rhino token, daarna resolvet de Auger Spree en gaat de oude token dood.
C: Populate target helemaal niet, dus Anton krijgt een Warning voor Game Rule Violation; met toestemming van de HJ wordt het spel teruggedraaid, Auger Spree en Wake the Reflections gaan terug naar de hand.
D: Populate target helemaal niet, dus Auger Spree resolvet en killt de Rhino, daarna resolvet Wake the Reflections en kiest Anton een token om te kopiëren.
E: Populate target helemaal niet, maar Anton stelt een shortcut voor, die door Niklas geaccepteerd wordt. Omdat Anton aangaf de Rhino te kiezen op het moment dat populate resolvet, moet hij zich aan die keuze houden; aangezien de Rhino tegen die tijd niet meer op het battlefield is, wordt Wake the Reflections gecounterd door de spelregels (fizzlet).

2. Andenon heeft een Crocanura liggen en speelt nu een Trostani’s Summoner. Wat is het maximale aantal +1/+1 counters dat hij op Crocanura kan leggen?



A: 3: alle tokens komen tegelijk in het spel, Crocanura triggert 3x, en krijgt dus 3 counters.
B: 3: de tokens komen tegelijk in het spel, Crocanura triggert 3x, en Andenon mag kiezen in welke volgorde hij de triggers op de stack legt. Als hij de 4/4 Rhino als eerste en de 2/2 Knight als laatste op de stack legt, resolven alle triggers en krijgt hij 3 counters.
C: 3: de tokens komen tegelijk in het spel, Crocanura triggert 3x, en Andenon mag kiezen in welke volgorde hij de triggers op de stack legt. Als hij de 4/4 Rhino als laatste en de 2/2 Knight als eerste op de stack legt, resolven alle triggers en krijgt hij 3 counters.
D: 3: de tokens komen 1 voor 1 in het spel, in de volgorde zoals het op de kaart staat. Elke keer triggert Crocanura, want de grootste tokens komen als laatste.
E: 2: de tokens komen 1 voor 1 in het spel, in de volgorde zoals het op de kaart staat. Elke keer triggert Crocanura, maar alleen de eerste twee triggers resolven. De triggers resolven in first-in-first-out volgorde, dus de 4/4 Rhino maakt Crocanura 4/2, de 3/3 Centaur maakt hem 5/3, maar de 2/2 Knight doet niets meer.

3. Alberik heeft een Lobber Crew liggen en vraagt zich af of Turn // Burn een multicolored spell is en of Lobber Crew triggert op het casten daarvan.



A: Turn // Burn is een multicolored spell, er staan namelijk zowel rode als blauwe mana symbolen op; Lobber Crew triggert dus.
B: Turn // Burn is alleen een multicolored kaart als hij voor zijn fuse cost wordt gespeeld, in alle andere gevallen is het een mono colored kaart. Als Alderik de fuse cost betaalt, zal Lobber Crew triggeren, anders niet.
C: Turn // Burn is in alle zones een multicolored kaart, behalve op de stack: daar is hij alleen multicolored als hij voor zijn fuse cost wordt gespeeld, in alle andere gevallen is het een mono colored kaart. Als Alderik de fuse cost betaalt, zal Lobber Crew triggeren, anders niet.
D: Turn // Burn is in alle zones een multicolored kaart, behalve op de stack: daar is hij alleen multicolored als hij voor zijn fuse cost wordt gespeeld, in alle andere gevallen is het een mono colored kaart. Lobber Crew triggert op het casten van een spell, wat uit de hand gebeurt, dus ongeacht of Alberik de fuse cost betaalt zal hij triggeren.
E: Turn // Burn is in alle zones een multicolored kaart, behalve op de stack: daar is hij alleen multicolored als hij voor zijn fuse cost wordt gespeeld, in alle andere gevallen is het een mono colored kaart. Lobber Crew gebruikt Last Known Information en kijkt naar de status van de spell zoals hij in de hand was, dus ongeacht of Alberik de fuse cost betaalt zal hij triggeren.

Verder verloopt de dag heel rustig; we hebben relatief veel judges, maar liefst 3 scorekeepers, veel mensen van Gordian Knot Games om alle logistiek te regelen, dus eigenlijk een ontzettend relaxede dag. Ik ben vooral Zuid-Europese GP's gewend, en daar zijn communicatie issues het grootste probleem: veel Italianen en Spanjaarden spreken geen Engels, waardoor communicatie met andere spelers en judges soms erg stroef gaat. In Zweden spreekt iedereen Engels, ik heb geen enkele keer een miscommunicatie moeten oplossen, en geen enkele keer werd mijn ruling onderbroken door een vage blik en het verzoek om een Italiaanse/Spaanse/Franse judge. Na slechts 7 rondes zit om 19.00 uur mijn taak er al weer op, dus een werkdag van krap 12 uur. Easy peasy!
Ondertussen heeft Suus twee drafts gespeeld; zaterdag tot 15.00 uur kan dat voor de helft van de normale prijs, dus dikke value. De eerste draft wint ze ronde 1 en daarmee 2 boosters, de tweede draft gaat helaas minder goed en eindigt voor haar al na 1 ronde. We hebben wel dezelfde voorkeur: dikke mannen in Naya kleuren, dus ik ben stiekem toch trots op haar.
We gaan samen Grieks eten; buiten hangt een menukaart in het Zweeds met daarop minstens 30 verschillende mezze (Griekse tapas) voor slechts 30 Kronor, ongeveer 3.50 Euro. Binnen krijgen we de Engelse menukaart, en daar staan slechts 6 mezze op... de rest blijkt niet beschikbaar. Nou ja, dan kies ik maar de 3 soorten kaas met honing en de rode biet met feta dip; die blijken ook niet meer beschikbaar. Tja, de serveerster raadt de kaaskroketjes aan, dus die neem ik dan maar, meer vegetarische hapjes zijn er niet. Best lekker, maar niets bijzonders. Als hoofdgerecht neemt Suus een perfect gegrilde souvlaki, ik neem de vegetarische schotel bestaande uit wat groenten, tzatziki, feta, gegrilde haloumi kaas en gebakken aardappeltjes. Wederom best lekker, maar het kan niet tippen aan het eten in Zuid-Europa. Afgezien van de taal, heb ik nog geen enkel voordeel van Zweden boven Italië kunnen ontdekken... dus ik verheug me erg op de komende GP in Rimini!

's Avonds op de hotelkamer check ik nog even de coverage van de GP op mijn laptop; ik ben wel benieuwd wat er in de laatste twee rondes nog allemaal is gebeurd. Jan van der Vegt, een vriend van me die vroeger vaak in Uilenstede kwam draften, is 9-0 gegaan en staat daarmee op nummer 1 in de standings. Ik heb hem al vaak net niet de Top 8 zien halen, al meerdere keren heeft hij op een PTQ de finale gehaald maar nipt verloren, zou hij dan deze keer toch eindelijk echt gaan scoren?
De definitieve telling is trouwens dat er 1006 spelers zijn, dus een nieuw record! Overigens betekent een GP met minder dan 1200 deelnemers dat de Top 4 zich plaatst voor de volgende Pro Tour, vanaf 1200 deelnemers zou de hele Top 8 zich plaatsen. De eerste ronde van de Top 8 is dus een soort finale van een PTQ: de winnaars gaan naar de PT en spelen nog verder om de titel van GP Champion en een smak geld, de verliezer van de kwartfinale grijpt net naast het grote geld en de invite. Maar kom op, met een start van 9-0 moet dit toch eindelijk wel een keer goed gaan?!
Nog meer leuk nieuws voor Nederlanders: om door te gaan naar dag 2 van de GP moet je tenminste 21 punten halen (dus 7-2 of beter scoren), of je moet in de Top 128 eindigen. Meestal zijn de GP's zo groot dat meer dan 128 mensen 21+ punten halen, maar de Scandinavische GP's zijn wat kleiner dan gemiddeld. Er zijn 127 mensen op 21+ punten, dus van de 5 mensen die 19 punten hebben, gaat er exact 1 door naar dag 2! Dit is de Nederlandse Wesley Bergen, die een veel betere weerstand had dan de andere mensen op 19 punten. Zoals Claes de Graaff, de Nederlander die op de 129e plek eindigde en dus de volgende dag een Public Event kon gaan spelen.

Zondag 9 juniIk heb de eer om een event te mogen headjudgen: het 600 Euro Team Sealed Championship! Op GP Lissabon was dit een enorm event dat door L3 teun Zijp werd geheadjudged, het was het formaat van een van de grootste GP's ooit in Utrecht, dus dit wordt erg spannend. Ik informeer zaterdag bij de TO hoeveel teams hij verwacht, maar hij is niet erg optimistisch: er zijn zondag een Standard Super Sunday Series, een 2HG Sealed, nog meer Standard, Vintage en Legacy, dus er komen echt hoogstens 20 teams op af. Ok, jammer, maar nog steeds leuk.
Mijn shift begint om 10.00 uur, maar ik ben er al om 9.45 en check meteen met de scorekeeper hoeveel inschrijvingen er al zijn; een magere 17 teams, terwijl de inschrijving om 10.00 uur sluit en het toernooi om 10.30 uur begint. Meh. Om 10.00 ga ik met mijn team zitten: Antti en Jani, allebei L2 uit Finland. Ik zeg ze dat het een makkelijk en rustig event wordt, 5 rondes, dus we zijn vroeg klaar. Ik verwacht niets ingewikkelds, logistiek is ook goed te doen voor deze hoeveelheid spelers, 1 pairing board is meer dan genoeg, en als we voor 25 teams product voorbereiden, dan zitten we royaal goed. Nadat ik mijn briefing er in 3 minuten doorheen heb gejast, vraagt Kevin (de Public Event manager) of wij ons gebied willen prepareren en of iemand kan helpen met het ordenen van de rij voor de inschrijvingen. Het is al na 10 uur, dus iedereen die in die enorme lange rij staat en zich wil inschrijven voor Team Sealed, mag naar voren lopen en voordringen. Jani krijgt deze mooie taak, ik hoop dat er ergens tussen alle inschrijvingen voor de andere events nog een paar mensen zijn die Team Sealed willen doen. 5 minuten later is Jani terug en zegt dat het geen nut had de rij te reorganiseren: iedereen die daar stond kwam voor Team Sealed! Ik laat snel nog 3 extra cases boosters aanrukken (dat zijn 18 boosterboxen), laat een andere judge nog 2 extra rijen tafels prepareren en regel een tweede pairings board. Wow, dit gaat toch nog druk worden!
Met zo veel spelers is het toch handig om in teams te werken en taken te delegeren, zelfs al heb ik officieel maar 2 Floor Judges tot mijn beschikking. Antti wordt verantwoordelijk voor Paper, Jani voor de rest, en ik krijg Oliver en Anders erbij om te helpen met het uitdelen van product en het opzetten van de logistiek. Als we om 10.45 uur eindelijk beginnen, zijn er maar liefst 48 teams oftewel 144 spelers. Kaboom!
Het toernooi heet Championship, er zit maar liefst '600 aan dealertegoed in de prijzenpot (bovenop 2 boosters per persoon), dus dit toernooi is overduidelijk een Competitive event. Maar daar houdt het dan ook meteen mee op... de TO wil geen decklijsten gebruiken, geen pool swap, continuous construction, en met 48 teams spelen we slechts 6 rondes Swiss, zonder extra rondes of Top 4, met prijzen voornamelijk voor de Top 8. Tja, daar waren de spelers niet blij mee, en ik al helemaal niet. Maar dat is niet mijn beslissing als HJ, de TO bepaalt dit soort zaken; ik heb geprobeerd hem ervan te overtuigen het anders te doen, dat lukte niet, dus doen we het gewoon op deze manier.
Omdat we niet met gestempeld product werken en er geen pool swap en registratie werden gedaan, was valsspelen erg makkelijk om te doen: voeg wat goede kaarten toe aan je pool en het valt niemand op. Behalve dan Anders, een nieuwe Deense L2. Hij zag een team met een belachelijk goed deck, stampvol bommen en overpowered uncommons. Hij vertrouwde het niet en vroeg mij of we een deck check konden doen. Wij hebben dus alle decks van het team, inclusief sideboards, meegenomen en helemaal uitgeteld. Afgezien van foils, verwachtten we 12 rares en 36 uncommons aan te treffen, elk ander getal zou hoogstwaarschijnlijk meteen tot een DQ leiden. Maar gelukkig klopte alles helemaal, ze hadden gewoon de mazzel om de nuts pool te openen. Overigens wisten ze ook hoe ze met die decks moesten spelen, ze eindigden als enigen 6-0.
Hoewel het een Competitive event was, voelde het stiekem aan als een grote Prerelease; het toernooi liep ontzettend soepel en snel, er was een goede sfeer en om 18.00 uur konden we de prijsuitreiking doen. Nauwelijks judge calls, slechts 1 deck check, dus met 4 judges konden we het met gemak aan. Wel had ik nog een verrassing voor de spelers: er waren boosterprijzen voor de Top 24 teams, maar aan het begin van de laatste ronde waren er nog slechts 25 van de oorspronkelijke 48 teams over. Dat wilde zeggen dat iedereen boosters zou winnen, op één team na... dus had ik bij de TO geregeld dat er ook voor het 25e team nog boosterprijzen waren, en kon iedereen met een prijs naar huis. Dat zijn de kleine dingen waar ik erg gelukkig van word.

Na een korte debriefing met mijn team was het tijd om nog met wat andere judges te kletsen, te evalueren met mijn teamleader van zaterdag, en de TO te bedanken voor de extra boosters. En dan: judge diner! Bijna iedereen was er bij, we hebben zowaar niet alleen maar over Magic gepraat maar het uitgebreid gehad over de eigenaardigheden van Engels, Zweeds en Nederlands, over de schoonheid van wiskunde en de verrijking die judgen biedt aan je leven; het blijkt dat veel mensen hun judge ervaring op hun CV zetten, en terecht.

Ondertussen sijpelt ook het laatste nieuws van de GP binnen: Wesley (diegene die als 128e met slechts 19 punten door mocht naar dag 2) heeft fantastisch gespeeld en is met 5-1 uiteindelijk 24e geworden en in de money geëindigd. Jan van der Vegt heeft eindelijk zijn welverdiende Top 8 gehaald! In de Top 8 draft zitten 7 van de 8 spelers op rood, Jan is de enige die daar netjes uitblijft. Hij draft dan ook een fantastisch Selesnya deck, maar gaat stuk aan Oscar's Mirko Vosk, Mind Drinker en Woodlot Crawler; Oscar wint uiteindelijk de GP. En ja, dit is dus de zoveelste keer dat Jan de finale van een PTQ verliest Maar toch gefeliciteerd met eindelijk je eerste GP Top 8!

Na het diner splitsten we ons op: een enkeling was al uitgeput en ging vroeg naar bed, sommigen gingen te kroeg in om veel te duur slap bier te zuipen, en ik ging met 5 anderen nog maar een potje draften; na een weekend lang Limited judgen, wil ik ook wel weer eens spelen, en zondagavond is mijn traditionele speelavond. Ik scoor weer geheel volgens verwachting: de speler voor mij zit op Boros, degene daarvoor op Esper, degene na mij op Gruul, degene daarna op Grixis; voor mijn tegenstander en mij ligt dus duidelijk Simic open, en als ik booster 2 een Fathom Mage open, denk ik dat ik op weg ben naar een goed deck. Maar helaas, het zit er gewoon niet in, en ik eindig met de basis van een fantastisch deck zonder de kaarten die het deck werkend maken. Ik verlies erg snel 0-2 van mijn eerste tegenstander, en terwijl we wachten tot de andere matches klaar zijn, loopt de score op tot 7-1. Ja, als hij mulligant naar 5 en helemaal niets doet, kan zelfs mijn deck winnen. Teleurgesteld drop ik en ga naar bed; het vooroordeel dat judges niet kunnen magiccen, gaat helaas soms echt op.

Maandag 10 juniSuus en ik slapen uit, ontbijten uitgebreid en gaan de stad in voor het laatste deel van onze missie. Er zijn voor mij 4 eisen aan een geslaagde vakantie: Magic, lekker eten, enkele musea en minstens 1 kerk. Het enige wat nog ontbrak was de kerk, dus dat hebben we op onze laatste vakantiedag ruimschoots ingehaald. Vlakbij ons hotel is de Domkyrkan, waarvan ik aanneem dat het de Domkerk is, een soort mini-kathedraal. Maar nee, het is een heel sobere kerk, geen kunst aan de muren, geen leuke kapelletjes of zijbeuken en een erg sober altaar. Dat altaar zette me op het verkeerde been, ik dacht dat Zweden Katholiek was, maar thuis leert Wikipedia me dat het een Protestants, Luthers land is; dat verklaart wel de soberheid. Domkyrkan betekent ook niet Dom, maar gewoon de grootste kerk van de stad, zoals er in elke stad in Zweden wel een Domkyrkan te vinden is. Ook de Duitse kerk valt erg tegen: groot, maar extreem kaal en minimalistisch, wel met glas-in-lood ramen, dus dat maakt nog iets goed. De derde en laatste kerk is gesloten op maandag...



We hebben geen zin meer in nog meer rondwandelen (mijn benen beginnen ook echt te protesteren na de GP), we hebben wel zo ongeveer gezien wat we wilden zien en zijn niet in de stemming voor een pretpark. We gaan in de lobby van het hotel zitten, lezen wat en vertrekken ruim op tijd naar het vliegveld. Deze keer geen ellende met stakingen, vertragingen, sneeuwstormen en verloren bagage, dus geheel volgens planning ben ik om 21.00 uur thuis.
Mijn trouwe lezers weten nu al wat komen gaat: ik stap in de auto en haal zo snel mogelijk mijn lieve katje Luce op van haar logeeradres. Het is even flink mauwen en piepen als ze de reismand in moet, maar zodra we thuis zijn is ze dolgelukkig mij weer te zien, wijkt ze geen seconde van mijn zijde en wil voortdurend geknuffeld worden. Vakantie is leuk, maar thuis in mijn eigen bed slapen met de poes in het holletje van mijn arm is nog veel fijner!

Bedankt voor het lezen, greetz,

Dustin.