Johannes

13-12-2017 10:15:00

Vroeger maakte ik vaak van een booster een verhaal
Van elke set wilde ik het wel doen eenmaal
In het begin zag ik dan veel leuke reacties
Maar van dat aantal kwam er later nog slechts fracties
Dus vond ik het mijn tijd niet meer waard
En bekijk ik nu boosters kaart voor kaart
Met het oog op tijdens een draft
Wat mij de grootste kans op winnen schaft
Nu kreeg ik ineens een Treasure Chest
Die draft men niet in mijn gewest
Dan was het ook nog Sinterklaas
Dus kijk ik of ik kan rijmen als een baas

Back To Home: Angrath's DroomAngrath liep vaak te denken
Wat hij zijn dochters zou schenken
Shoppen deed hij dan steeds alleen
Want hij liep naar een andere plane
Totdat hij belandde in Ixalan
Waar vandaan hij niet meer terug kan
Niet meer door de AEther zweven
Dan maar als een piraat gaan leven
Nu kan hij alleen nog maar dromen
Om eens van Ixalan weg te komen



Elke dag probeert Angrath het een keer
En dan ziet hij die driehoek weer
Die hem aan de plane Ixalan bindt
Zolang niemand nog een oplossing vindt
Dat symbool kan hij niet meer aanzien
Dus sluit hij zijn ogen voor een seconde of tien
Als hij van Ixalan weg probeert te lopen
Je kan immers altijd blijven hopen
Maar vandaag is dan zijn gehoopte toeval
Hij verlaat Ixalan, met zijn vlaggeschip en al
Het is net als in The Weatherlight Saga
Al is er in dat verhaal nergens een naga
Dat is nu wel het eerste wat Angrath ziet
Nadat hij eindelijk Ixalan verliet
En is beland in Amonkhet, dat kan hij wel merken
Aan dat de levenden trainen, en de doden er werken



Met zijn schip varend over de Luxa Rivier
Ziet Angrath al een mooie souvenir
In een zwaard, helemaal van goud
Iets waar zijn dochter wel van houdt
Hij komt op de eigenaar ervan af gelopen
In de hoop het zwaard van haar te kunnen kopen
Maar daar wil zij niet aan. Zij zegt:
"Je moet het zwaard winnen in een gevecht
Maar wat krijg ik als je mij niet verslaat?"
Angrath antwoord: "Ik ben een piraat
In mijn schip liggen veel geplunderde schatten
Waarvan jij er eentje mag gaan jatten"
"Piraterij is hier ten strengste verboden
Ik zal jou nu dus moeten doden
Dus laten wij snel het gevecht beginnen
En moge de beste winnen!"
Aan het begin van het gevecht
Moest de minotaurus worden omgelegd
Maar Angrath stond zo stevig als een muur
Dus was het gevecht van korte duur
Het zwaard viel uit de dame haar hand
En Angrath maakte haar van kant
Door het gevecht te winnen
Heeft hij de eerste souvenir al binnen



Sneuvelen bij een eervol gevecht
Geeft je op Amonkhet het recht
Om je lichaam met lazotep in te laten smeren
Zodat je als een eternal terug kan keren
Dit gebeurt dan allemaal binnen een dag
Zodat Angrath zijn tegenstander nogmaals zag
In vechten was zij nog minstens zo goed
Maar zij vergat waarom Angrath dood moet
In plaats van te vechten voor haar zaak
Volgt zij nu orders van een draak
Voor angrath is het tijd voor zijn vertrek
Planeswalkend naar een andere plek
Door een flits van Jace vind hij met succes
De weg door de AEther naar Kaladesh
De door Huatli geziene gouden stad
Die zij zelf voor Orazca aangezien had



Bij zijn aankomst hoort Angrath een knal
Afkomstig van een exploderende bal
Die uit metaal en AEther bestond
Nu vliegen stukken in het rond
Een dame met een veiligheidsbril
Kijkt doe en roept: "Dit is hoe ik het wil!"
Een knal naar tevredenheid van een mens?
Volgens Angrath is "boem" vooral een goblin's wens
Benieuwd naar waar hij is beland
Vraagt hij: "Wat is er aan de hand?"
"Ik ben blij met de knal, echt waar
Want mijn experiment is nu bijna klaar
Ik bedrijf uitvinden als een kunst
En nu je er toch bent, vraag ik je om een gunst
Gooi jij de volgende bal naar deze plaats
Dan explodeer ik hem tegendraads
Is het overschot dan blauw
Dan is de eerste kern voor jou"
"Het kan makkelijker als jij dat wil
Ik houd de bal dan helemaal stil
Ik ben voor de knal niet bang
Want gebruik een ketting, magisch en lang"
"Maar dit kan ik niet alleen
Dan moet de bal toch ergens heen
Komt die naar mij toe met een ingooi
Dan is het resultaat even mooi"
Dus part Angrath de bal en gooit hem hoog
Waarna die aan komt met een mooie boog
De perfecte knal, en blauw is de rest
Een souvenir voor Angrath's nest



Angrath is nu klaar met zijn geshop
Hij planeswalkt nu naar zijn laatste stop
Zijn vlaggeschip moet terug naar de vloot
Van de piraten waarbij hij zich aan sloot
Terug op Ixalan ziet hij een caravel
Die op hen af vaart, razendsnel
Angrath herkent dat als manieren
Die alleen worden gebezigd door vampieren
Dit wordt dus een felle strijd
Hiervoor neemt Angrath niet de tijd
Ook al wordt hij hier dan een paria
Hij planeswalkt door naar Dominaria
Waar dingen niet hetzelfde zijn gebleven
Eerst maar eens kijken of zijn dochters nog leven



Bij aankomst blijkt dat zijn dochters zijn verdwenen
En is een doorzichtige sfinx voor hem verschenen
"Ik zie dat je zoekt naar jouw teerbeminden
Via dit raadsel kun jij ze weer vinden"
"Jouw dochters zijn allebei nog heel
Maar waar zij schuilen, daarvoor is iets hier te veel
Waar ik heen ga, daar is het net te schaars
En vind je er slechts een, bij de afdruk van een laars
Weet je waar het is, loop dan naar de juiste kant
Jou familie woont nu in dat nieuwe land.""
Na deze woorden vliegt de gedaante naar links
En lost op in de lucht, verdwenen is de sfinx



Angrath kijkt eerst naar de omgeving hier
Er stroomt nu een wilde rivier
Het water slaat de stenen los
Alles wat hier leefde was de klos
Wat er te veel is, is duidelijk water
Maar voor wat, dat is zorg voor later



In de richting waarheen de sfinx vloog
Is het voor Angrath gelukkig droog
Achter hem was het water er te veel
Voor hem kleurt de vlakte geel
En hoort hij niets meer van de stroom
Dan ziet hij aan zijn linkerhand een boom
En pal voor hem ziet hij op de grond
Dat er ooit iemand met een laars stond
Het raadsel is bijna opgelost, want
Gaat het nu om een boom of om een plant?
Zijn dochters zoekt hij nu in het bos
Waarheen Angrath rent, alle remmen gaan los
Daarin bevindt zich nu vast een dorp
Op de afstand van een steenworp
Angrath kan niet langer meer wachten
Om zijn dochters te omhelzen na al die nachten



Bij het bos pakt Angrath gauw zijn gouden zwaard
Om takken weg te snijden, onvervaard
Tsjak, tsjak, tsjak, hij baant zichzelf een weg
Tot hij aan komt bij een heg
Hij waant zich bij het dorp aangekomen
Maar hier eindigt dan abrubt zijn dromen
Hij wordt wakker, weer terug op Ixalan
Van waar Angrath nog steeds niet weg kan
Hij pakt een dolk en ontsteekt in razernij
En rent richting de takkenbrij
Snijdend door de takken zo snel hij kan
Wordt hij gevolgd door een man
Die hierdoor zomaar een verloren vallei vindt
Iets wat men nog veel meer dan schatten bemint
Angrath stopt met hakken, en vermoeid buigt hij zijn rug
Een vallei is mooi, maar hij kan nog steeds niet terug
Angrath zal dus nog wat langer moeten gissen
Hoe lang zijn dochters hem nog zullen missen