Reactie plaatsen

De grootste omslag kwam wat mij betreft na de aankondiging van de FIRE design filosofie, met als eerste slachtoffer War of the Spark.

Ik moet zeggen dat ik me de afgelopen jaren ook steeds meer stoor aan dat soort no brainers. Denk vooral sinds Ikoria dat het op begon te vallen, die set had daar ook echt een handje van.

Wat mij betreft maakt het niet uit of Ragavan echt een probleem is of niet, het is gewoon lui design. Ik denk niet dat het reëel is om drie voordelen op een 1 mana 2/1 te stickeren zonder enig nadeel. Zo kan ik ook wel een paar stoere kaarten bedenken.

Elite Vanguard, maar dan met Flying, Lifelink, EtB draw 2. Hatsa, nieuwe stoere Mythic. Maak 'm Legendary als "nadeel", see if I care. Maar goed, waarschijnlijk ben ik gewoon wat ouderwets.

Speel ze beiden en dan jat Ragavan de Dragon’s Rage Channeler van de top van je opponent's deck...

Als je nu naar de meta van Modern kijkt zie je dat de meta super-divers is, en zeker niet alle decks 4x Ragavan spelen.
Dragon’s Rage Channeler is eerder een probleem dan Ragavan, en DRC is een uncommon (inmiddels wel een dure uncommon ).

Ragavan is heel erg goed, maar er zijn ook heel veel antwoorden op.

Mooi linkje, het deck splashte zwart voor Diabolic Edict en Derelor.

Derelor... leg dat maar eens uit aan mensen die nog maar kort MtG spelen.

Slechte spelers of kaarten die door veel decks worden gespeeld zijn van alle tijden. Mijn punt hieronder ging er meer over dat als een kaart zo belachelijk goed is dat echt elk competitief deck hem 4x moet spelen om mee te komen, dat WotC dan gewoon een designfout maakt die het spel minder leuk maakt.

Wat jij beschrijft zijn gewoon slechte spelers, die zijn er van alle tijden.

Ook is het splashen van sterke kaarten niks nieuws, 5-colour Green is zo'n voorbeeld. Dit artikel hier stamt uit 2009 maar het deck zelf is van rond 1997 (Visions).

Een vriend van mij speelde op het NK mono-blauw met Tsabo’s Decree als splash (tegen Rebels, dit was rond Mercadian Madques).

Helemaal mee eens timewa, wat ik ook vooral op MTG Arena meemaakt heb, is dat mensen die Questing Beast of Koma, Cosmos Serpent spelen geen idee hebben wat er allemaal op de kaart staat. Vallen bijvoorbeeld een Planeswalker aan met Questing Beast of tappen nooit kaarten van mij met Koma terwijl ik daardoor juist de game kan winnen.
Ook heb ik een laatst nog een toernooideck gezien waar geen enkele rode kaart in zat behalve Goldspan Dragon wat denk ik ook genoeg zegt over hoe sterk die kaart is.

Ik meen mij toch te herinneren dat Wizards zei het beleid te hebben dat zij "kaarten waarvan je er vier moet hebben" niet als mythic rare te gaan printen. Kennelijk weerhoudt het legendary zijn van deze kaart ervan om het een 4-off in elk rode deck te zijn.

Helemaal mee eens Lord, ik vind het zo jammer als ze kaarten printen die in alle opzichten extreem goed zijn zonder downsides. Uro was er ook zo eentje bijvoorbeeld.

Wat mij tegenstaat:
1) De creativiteit wordt niet geprikkeld om een leuk deck te maken of om een downside van een verder goede kaart heen te werken (er is geen downside en hij is altijd goed).

2) Tientallen bestaande kaarten zijn instant gedegradeerd tot oud papier. Ok, part of the game misschien...

3) Er zijn geen skills nodig zijn om ermee te spelen. Natuurlijk heb je wel keuze tussen gewoon spelen of dashen, en of/hoe je de kaarten van de tegenstander speelt, maar zelfs als je maar wat aanklooit heb je voordeel als je gewoon deze OP kaart bezit.

4) WotC print chase mythics die iedereen moet hebben om mee te komen, puur om sales te boosten. Wat wel begrijpelijk is, maar waarbij ze niet alleen meer de grens opzoeken maar er m.i. te vaak overheen gaan. Ik vind het knap dat WotC nog steeds interessante en leuke kaarten en sets uitbrengt na zoveel jaren, maar de Uro's, Teferi's en nu deze kaart zijn toch een behoorlijke smet.

Zodra elk deck ze moet spelen om mee te kunnen komen dan doe je m.i. iets verkeerd als ontwerper van het spel. Hoewel WotC sales en Hasbro daar anders over zullen denken, en misschien wel voorstander zijn van "pay to play".

Als ik 10 potjes MtG speel wil ik variatie en 10 leuke spelletjes met verschillende soorten interactie. Als ik 10 keer hetzelfde deck tegenkom met 10 keer dezelfde OP no-brainers dan is de lol er voor mij wel af.

Het is ook wel een echt belachelijke kaart. 1 mana 2/1 met sort-of card draw, mana acceleratie, en een kleine kans iemands deck te ruineren (als je een essentiele card exiled). En dan ook nog een extra Dash ability voor potentiele haste en sorcery removal ontwijken.

Ik vind dit echt geen leuk design meer. Ik vind magic een stuk leuker als de kaarten minder extreem zijn.

Vroegah, moesten we het doen met Jackal Pup . Was toen een goede kaart. Tegenwoordig heeft het gewoon geen downside meer (behalve dat het legendary is, maar het is discutabel of dat echt een nadeel is).
Prijs is er ook naar, dacht bij mijzelf dat het wel een leuke kaart is voor mijn Grixis-deck met Xanathar, Guild Kingpin-achtige kaarten. Blijkt het 50+ euro te zijn, yikes!

Comic van Cardboard Crack: hier