Reactie plaatsen

Inderdaad! Leuk om te lezen.

krijg deze als random kaart voorgeschoteld en ben vervolgens een heel verhaal aan het lezen. wat kan er wel niet allemaal gebeuren op nedermagic

En nu maar snel naar jullie warme nestjes, dus.... Oogjes dicht en snaveltjes toe!
Slaap lekker

Leuk verhaal!

Ed Bog was een Boggart, de goblinoids van Lorwyn. Ed Bog groeide op in een pittoresk Boggart dorpje waar hij, zo als alle jonge Boggarts, les kreeg van de Knucklebone Witches en Auntie's. Deze leerden hem het belang van zoveel mogelijk ervaren, zoveel mogelijk bezitten maar vooral het belang van ervaringen en bezittingen delen.

Ed leefde een hele tijd naar deze standaarden van het Boggart volk, maar op zijn 16de verjaardag besloot hij dat hij meer wou. Vanaf dat moment besloot hij, bij alles wat hij vond, bij elke ervaring, een stukje voor zich zelf te houden, zodat zijn persoonlijke bezittingen net iets meer waren dan die van zijn volk.

Rijkdommen, lekkernijen en snuisterijen verstopten hij in zijn holle boom, een boom die alleen hij zou herkennen en twee jaar lang ging dit goed, niemand kwam achter het geheim van Ed en elke nacht sloop hij naar zijn boom om te zwemmen in zijn rijkdommen, heel stiekem want hij wist dat als zijn stamgenoten hem zouden zien, ze hem al zijn bezittingen zouden afnemen en hem zouden verbannen uit hun dorp.

Toen maakte hij een grote fout, op de dag van Auntie's verjaardag stond Ed op het feest te genieten van een stuk kersentaart. Hij was helemaal vergeten dat hij de dag daarvoor op het dorpsplein ook al kersentaart ophad en dat er maar een stuk was voor elke boggart! Zijn dorpsgenoten werden achterdochtig, hadden hem door, maar wilden hem op heterdaad betrappen…

Op een nacht volgden ze hem, toen hij weer wegglipte naar zijn geheime schuilplaats in de holle boom. Toen hij met een kroon op zijn hoofd en een mand vol appels naar buiten kwam sprongen ze massaal naar voren en begonnen de arme Ed te slaan met stokken en te bekogelen met stenen.

Al zijn bezittingen werden hem afgenomen en Auntie verbanden hem uit het dorp, op terugkeer stond de dood. Daar zat hij nu, onze Ed Bog, eenzaam op een omgevallen boom, zonder huis, zonder vrienden, zonder bezittingen. Geen Rijkdommen, lekkernijen en snuisterijen maar wel een ervaring die maar weinig Boggarts hadden! Hij ervaarde hoe het was om echt alleen te zijn…