Peanut (Zoetermeer) (85)

5-3-2012 12:23:00

Powercreep. Een term in Magic die aanduidt dat er een stijgende lijn is in de sterkte van de kaarten. De laatste tijd vind ik, ongetwijfeld samen met een groep andere Magicspelers , het powerlevel erg omhoog gaan. Nu met Dark Ascension valt het op zich mee en merk je overduidelijk een terugschakeling naar minder sterke kaarten, maar gezien de laatste 4 tot 5 sets over het algemeen dit erg omhoog gegaan is, ga ik er eens dieper op in.

Ter inleiding…De meest bekende vergelijking en vrij recent hierin; het verschil tussen Serra Angel en Baneslayer Angel. Baneslayer kost hetzelfde, maar kan meer. Om even een lijstje neer te zetten:

Serra:
-
- Flying
- Vigilance
- 4/4
- Creaturetype Angel
- Voormalig Rare, nu Uncommon

Baneslayer:
-
- Flying
- First Strike
- Lifelink
- 5/5
- Protectie van eventuele andere dikkerds (Demons and Dragons)
- Creaturetype Angel
- Mythic

Serra Angel had het Uncommon-Syndroom, er waren meerdere keren andere gevoelens over de rarity van de kaart. Beginnend in het verleden tijdens Alpha en Beta met een status van een Rare. Bij 4th Edition werd de engel omlaag gebracht naar een Uncommon, gevolgd door het omhoog halen van de kaart tijdens naar een Rare bij Core Sets zoals 7th, 8th, 9th en als laatst 10th Edition. Het is in uiteindelijk toch een Uncommon geworden. Er is zelfs, volgens NederMagic, een Rare Oversized kaart én een Uncommon Oversized kaart!
Hier het hele Serra Angel lijstje

Tegelijkertijd in deze set werd Baneslayer Angel uitgegeven. Dit werd meteen een harde Mythic . Het contrast is best hoog en er werden dan ook comments geleverd in de trend van "Waarom zit deze samen met Serra Angel in dezelfde set?". De sterke engel steeg boven de andere kaarten uit met een piek van rond de 45 en zelfs 50 euro hier op NederMagic. Hieronder is een prijskaartje te zien van de kaart waar het toenmalige Standard helemaal om draaide, leek het. Prijzen zijn in dollar$.


Bron: hier

Sterk, sterker, sterkst… Nog sterker!?Nou is het ook wel enigszins fijn als er sterke kaarten worden gemaakt, maar uitgave van sterke kaarten waardoor de andere sterke kaarten lijken te verbleken, is toch niet helemaal de bedoeling. Denk ook eens aan de Titan Cycle.
Frost Titan
Grave Titan
Inferno Titan
Primeval Titan
Sun Titan
Deze kaarten zijn hartstikke sterk, worden ook vaak gebruikt voor meerdere formaten en zijn populair. Vroeger waren kaarten zoals Terra Stomper en Hydra Omnivore ondenkbaar! Een Krosan Cloudscraper was toen "Oooh" en "Aaah", terwijl deze allang een craprare status hebben aangenomen. Titans geven volle 6/6 bodies voor maar 6 mana telkens, samen met destructieve abilities. Op zich kan een stijging ook wel, maar als je bedenkt dat na de Titans, die gelimiteerd zijn aan hun kleur, daarna werd overstegen door een Wurmcoil Engine, die eigenlijk fungeert als een allround Titan die overal in elk deck kan en puur brute kracht uitstraalt, tja, dan vraag ik me af wat de volgende stap wordt…

Iedereen weet van het ‘drama' Jace, the Mind Sculptor. Jace was belachelijk, Jace was verschrikkelijk goed en alles draaide om Jace. Jace Jace Jace… het leek maar niet op te houden. Terecht later gebanned door Wizards zelf tegelijkertijd met een soort van excuusbrief van de designers. Om nog maar te zwijgen over de prijs.
Ben je helemaal fan van Jace? Bekijk dit eens.

Het is ook wel logisch, Wizards wil natuurlijk de spelers tevreden houden met nieuwe kaarten die nuttig zijn. Kaarten waar mensen mee kunnen winnen. Maar naar mijn mening is de opvatting "zo snel mogelijk en zo hard mogelijk winnen" de laatste tijd een beetje te erg in de hoofden van ons Magicspelers geslopen. Is dit de manier van LEUK spelen? Of zijn we met zijn allen verwend en zijn we niet meer blij met Terra Stompers, willen we alleen maar Planeswalkers, Mythics en 10+ kaarten?
Nu zijn er ook bewust archetype spelers, Timmy, Johnny en Spike (met nog een soort van nieuwe vierde; Vorthos), die aangeven dat er weldegelijk mensen zijn die er anders tegenaan kijken. Maar dit is natuurlijk, er zijn altijd verschillen van meningen. Een leuk versje, met dank aan Crusifix zijn persoonlijke pagina:

Ben je Timmy, dan speel je Baneslayer Angel graag omdat ze groot is.
Ben je Spike, dan speel je Baneslayer angel graag omdat ze sterk is.
Ben je Johnny, dan is Baneslayer Angel saai en speel je haar niet.

Nog wat voorbeeldenKijk hier eens naar, perfecte voorbeelden van de stijgende levels van de kaarten:


Een van de eerste "Sac a creature" kaart, was Diabolic Edict. Berucht om zijn Instant speed en het ontwijken van bijvoorbeeld Protection from Black. De kaart werd (en zelfs wordt) gespeeld in Legacy, dus dat zegt al heel wat. Varianten hier op werden kaarten als Cruel Edict en Chainer’s Edict. Chainer's manier was al weer beter door middel van de Flashback, maar alsnog waren de kaarten als sorcery geprint, wat ze strikt minder maakte. Chainer’s Edict was alsnog rendabeler dan de ander, aangezien je de kaart twee keer kon casten.
De kaart en zitten allemaal boven de grens van de prijs van een gewone uncommon! Geth’s Verdict wordt op common niveau geprint ÉN heeft ook nog eens een minimale bonus van 1 leven verliezen. De zogenaamde drawback van als mana cost is echt niet schokkend, met daarbij een een lage prijs die je, gezien de andere, niet echt verwacht. De terugschakeling van rarities voor effecten is echt heel sterk te zien.

Dat geldt in het geval van Dark Ascension ook voor de Uncommon Lord-cycle. Normaal gesproken worden Lords als Rare geprint (zie Cemetery Reaper, Death Baron en Lord of the Undead ), nu worden ze doodleuk als Uncommon geprint alsof het niks is (Diregraf Captain). Met ÉN Deathtouch, ÉN de bonus voor andere Zombies, ÉN ook nog eens een extra ability. Het moet niet gekker worden! Nu zijn er voor elke kaart ook wel uitzonderingen, zoals Undead Warchief, maar ik beschouw deze kaarten als een ander soort cycle. In dit geval van de Lords, doel ik op de -mana kostende kaarten.


Cruuuush!!

De Eldrazi zijn nog een voorbeeld van belachelijke kaarten die echt spelbrekend (kunnen) zijn. Met name kijk ik hier naar de sterkste: Emrakul, the Aeons Torn , Ulamog, the Infinite Gyre , Kozilek, Butcher of Truth en de sterke uncommon versies zoals Artisan of Kozilek, Pathrazer of Ulamog. Naar mijn mening is het concept achter de Eldrazi best wel cool. De kaarten, echter, zijn best… Kinderachtig, om het zo maar te zeggen. De hoge mana cost is eigenlijk makkelijk te omzeilen (Toch Erwin? ), wat resulteert in saaie decks en een funfactor van 0,0.
Daarnaast vind ik een Artisan of Kozilek in een Bosh, Iron Golem Commander deck, of een Atogatog Deck, niet origineel. De kaart is goed, DUS wordt hij gespeeld. Dat vind ik gewoon verkeerd.
Dit komt doordat er zoveel andere kaarten zijn die beter in een huidig thema passen dan alleen maar een grote homp van powerkaarten die 9 van de 10 andere spelers ook spelen. Het verkiezen van iets als Skullclamp over Ichor Wellspring in een casual Artifact deckje bijvoorbeeld. Hetzelfde geldt ook voor Commander, misschien nog wel meer. Kaarten als de Clamp worden ook maar overal ingegooid, terwijl er zat andere kaarten zijn die ook kaarten laat pakken. Het is zo jammer dat een wat meer Spike deck wordt verkozen boven een leuk gethematiseerd deck. Naar mijn ervaring gaat he laatste tijd vaak om de ‘saaie'decks. Path to Exile spelen in een deck voor standaard removal is vele malen minder cool, dan een Path to Exile spelen in een Scrib Nibblers deck voor één extra landfall.


Hieronder nog een paar voorbeelden, om te laten zien hoe soms oude kaarten vele malen slechter worden door nieuwere, een geprinte kaart die eigenlijk hoger zou moeten zijn wat betreft zijn huidige status of wanneer een eerder concept veranderd is naar een verbeterde versie van de kaart:

- Wing Snare > Plummet
- Last Gasp > Grasp of Darkness gevolgd door Dismember!
- Sea’s Claim > Spreading Seas
- Sensory Deprivation/Clinging Darkness > Chant of the Skifsang
- Darksteel Colossus > Blightsteel Colossus
- Phyrexian Negator > Phyrexian Obliterator
- Clone > Phyrexian Metamorph
- Tranquility > Back to Nature
- Sage Owl > Augury Owl
- Desert Twister > Beast Within
- Triumph of the Hordes
- Memnite
- Savannah Lions > Elite Vanguard
- Hada Freeblade en Kazandu Blademaster
- Sejiri Merfolk
- Tragic Slip
- Vampire Nighthawk!
- Tri-landjes zoals Seaside Citadel
- En zo kan ik nog wel doorgaan…

Conluderend…Zo zijn er tal kaarten op te noemen waardoor de creep te zien is. Het belangrijkste wat ik ermee te zeggen heb, is dat ik er niet geheel tegen ben naast de bovengenoemde voorbeelden. Soms gaat het voor mij ietwat te ver, oudere kaarten worden compleet ge-outruled en worden kaarten volgestouwd met abilities en sterke beginwaarden. Kaarten zoals Platinum Angel begonnen hoog en hadden een gevoel van "Wauw". Tegenwoordig is het niet meer dan een medium prized kaart die zo beschikbaar is.
Nu is het dus wel even belangrijk om door te hebben, na het lezen van de column, dat wat ik beschrijf ook heel subjectief is. Niet iedereen ervaart hetzelfde, er zijn nog zat spelers die deze dingen ook wél doen en heus niet iedereen speelt Tinker + Blightsteel Colossus in zijn deck. Ik wil alleen maar een tak belichten van de manier van spelen, met vooral in de laatste tijd stijging van de sterkte van de
Hopelijk heeft iedereen het met plezier gelezen, misschien herken je het wel of denk je dat het wel leuk is als mensen dit tegen je gebruiken. Het ligt er maar aan wat je gewend bent en wat je zelf leuk vindt. Denk er over na als je wilt, laat me weten wat je ervan vindt bij het commentaar, hoe meer feedback hoe beter zeg ik altijd maar. Dus tot een volgende keer!

Bedankt,

Peanut