Reactie plaatsen

11/17/2017
"If you have two Lords of the Pit, you can sacrifice them to each other."

Dat is toch juist fantastisch! Dom zou ik het zeker niet willen noemen, het bevestigt juist de flavour van Magic dat je "bang" bent van zo'n 14/1.

Dat is precies de reden dat wij vroeger Leviathan en Lord of the Pit speelden. Als je ze op tafel had dan was dat serieus intimiderend. Alleen de art al! Die art speelde in mijn herinnering ook een grotere rol dan nu, en bepaalde in de begintijd ook voor een belangrijk deel de waarde van de kaart, althans voor mij.

Ik heb zulke potjes meegemaakt met Coiling Woodworm. Vriend van mij speelde die, en er lagen makkelijk 14 landjes bij hem. Ik durfde niet aan te vallen want... dat ding is 14/1!
Als je er aan terugdenkt kom je er achter hoe dom een 8 jarige is.

Hoewel ook bij mij langzaamaan de grijze haren zichtbaar worden heb ik dit rare, maar oh zo leuke, spelletje pas wat later in mijn leven ontdekt en daardoor deze glorie dagen helaas gemist. Ik kan me echter heel goed de magie van de begindagen van Magic voorstellen, wat een tijd moet dat geweest zijn!

Zelf krijg ik nog steeds rillingen als ik een Devouring Strossus zie. 9/9 is wel gewoon écht heel groot.

Voor de niet-opa's: We hadden geen internet, geen idee dat sommige kaarten zeldzamer waren dan andere, en geen idee welke kaarten überhaupt bestonden. Dat bracht wel een extra stukje magie.

Dat soort potjes kan ik me ook nog heugen uit 1993 en 1994.
Ik kan me herinneren dat we een Unlimited starter deck openden en de kaarten bekeken. Er zat een Living Wall bij, die was eigenlijk te goed om waar te zijn want die kreeg je nooit weg! Er zat ook een Mox Pearl in, die kreeg geen aandacht want wit vonden we maar niks. We hadden echt geen idee dat een Mox Pearl een goede kaart was.

Want algemeen gold: Hoe groter het beest hoe beter. Craw Wurm was inderdaad een topper maar ook Sea Serpent en Keldon Warlord waren top in onze ogen.

Toen ik vroeger revised speelde duurde een spelletje een uur. We wisten niet wat we deden en hadden dus bergen landjes liggen en craw wurmen die elkaar dreigend aankeken. In deze meta schijnt deze kaart. Of teminste, dat zou hij-Als ie trampel zou hebben. Of vliegen. Of iets nuttigs zou kunnen.

ot: geen treefolk?

Samen met {=fast bond}, Crucible of Worlds, Grazing Gladehart en een manier om al je 25 Forests in je hand of graveyard te krijgen is het natuurlijk ook een erg goede kaart.

Ik zag toevallig dat er pas een PLAYED Wood Elemental verkocht is op ebay. Als in: Conditie VG, witte vlekken van de shuffle-schade.

Er is dus schijnbaar iemand geweest die Wood Elemental langere tijd in een deck heeft gehad en er actief mee speelde. Respect!!!

bijna goed. Naar het schijnt is er toentertijd een actie geweest waarbij je je Wood Elemental terug mocht sturen naar wizards en dan een nieuwe U1 kreeg, omdat ze zelf ook hadden geconcludeerd dat deze kaart echt pijn aan je ogen doet van slechtheid.

Dus ja, er zijn er daadwerkelijk minder van in omloop dan andere kaarten van dezelfde rarity uit de set, plus de cultstatus natuurlijk.

edit: ik kan nergens een bron vinden die dit verhaal bevestigt, misschien toch een magic broodje aap verhaal

Valt me mee dat deze duurder is dan sommige ('betere') rares uit legends. Misschien is deze uit frustratie wel zo vaak verscheurd dat die zeldzaam is geworden

dit is een rare? als je deze toch uit een booster haalt spring je 10x in de maas

Dat zwaard en Mirror Universe waren de shit toen

't had ook een Moat kunnen zijn namelijk. Hoewel die destijds niet als een van de top Legends kaarten werd gezien.

Ik speelde al MtG ten tijde van Legends en kan bevestigen dat ook destijds niemand echt ultra-enthousiast werd van deze kaart.

De meeste mensen die hem uit een booster trokken keken ongeveer net zoals Wood Elemental zelf kijkt op het plaatje...