Dustin (Amsterdam) (33)

5-6-2014 10:23:00

Soms begint een reis al ver voor vertrek; in deze column lees je over een erg bijzondere reis waar ik 5 jaar geleden mee begonnen ben, en waarbij ik nu een belangrijk punt heb bereikt.

5 jaar geleden heb ik mijn L1 examen gehaald, en al snel daarna begon ik allerlei toernooien te judgen en te organiseren. Zo'n anderhalf jaar later legde ik mijn L2 examen af, en begon GP's in heel Europa te judgen. Langzaam maar zeker groeide ik steeds verder in die rol, ging belangrijkere taken vervullen binnen de judge community en steeds vaker kwamen andere judges naar mij toe voor advies. De volgende stap leek logisch, maar het heeft me 3 jaar gekost voor ik hem eindelijk nam.

De weg naar L3 is niet gemakkelijk, je moet aan een hele waslijst aan eisen voldoen. Het afgelopen jaar heb ik hier hard aan gewerkt, en eind maart heb ik een officieel verzoek ingediend om voor testen in aanmerking te komen. Ik rekende er op dat dit proces wel een paar maanden zou duren, maar tot mijn grote verrassing kreeg ik begin mei te horen dat ik al tijdens GP Manchester zou gaan testen. Oeps...
Ik beschouw mijn regelkennis als mijn zwakste punt, ik heb mijn L1 en L2 examens met de hakken over de sloot gehaald. Het L3 examen is ontzettend moeilijk, en ik wist dat ik nog flink wat uren zou moeten investeren in studie om het te kunnen halen. Ik had een paar dagen vakantie ingepland (ik moet toch iets hebben om over te schrijven!), maar dat liep allemaal iets anders dan verwacht.

Woensdag 28 meiIk vertrek 's morgens vroeg naar Manchester, check in bij het hotel, en klap meteen mijn laptop open. Het plan is simpel: ik ga de volledige Comprehensive Rules (meer dan 200 pagina's) doornemen, en elke zin moet ik begrijpen en kunnen toepassen. Ik gebruik hiervoor een tip die ik ergens had gelezen: als ik een zin ken, dan delete ik hem, en zo dun ik langzaam maar zeker de stof uit, tot alleen overblijft wat ik nog niet snap.
Na 2 uur is het tijd voor pauze, en tijd om ergens een adapter te kopen om mijn laptop op te kunnen laden (ik was even vergeten dat Engeland andere stopcontacten heeft dan het vasteland). Een matige lunch met vegetarische pies later ben ik weer terug in het hotel, studeer de hele middag, en eet 's avonds ergens fish and chips met mushy peas, gevolgd door een kleffe summer pudding met rode vruchten. Jullie hebben een positiever en uitgebreider culinair verslag tegoed na mijn reis naar Milaan, maar meer kan ik er niet van maken.
Na het diner lees ik nog een pagina of 20 en maak een hard practice exam, waar ik een belabberde 75% scoor; hier is nog werk aan de winkel...

Donderdag 29 meiLaten we het kort houden: een belabberd Engels ontbijt, een acceptabele lunch met risotto, en een redelijk diner in het chique restaurant van het aangrenzende Crowne Plaza hotel. Als dessert een selectie van Engelse kazen, waaronder tot mijn grote verbazing brie. Ach, het smaakt allemaal naar plastic, ik proef eigenlijk geen verschil tussen de brie en de blauwader. Engels eten... zucht.
Tussen de maaltijden door worstel ik me door alle documenten heen, maak wat practice exams (waarvoor ik nu telkens 92% tot 100% scoor; vlak voor het diner, als ik moe en hongerig ben, beleef ik een nieuw dieptepunt met 67%). De Regional Coordinator van de BeNeLux, Richard Drijvers, beantwoordt nog een paar lastige vragen van me en maakt een L3 Practice exam voor me aan. 's Avonds na het diner maak ik deze, en scoor 92%; ik begin er nu vertrouwen in te krijgen!




Vraag 1: ik heb een Plague Stinger met daaraan attached een Shuriken. Ik activeer de ability en target daarmee een creature van mijn tegenstander, wat gebeurt er nu? Beantwoord deze vraag voor Hill Giant, White Knight en Nacatl Savage.



Vraag 2: Ik heb een face down Akroma, Angel of Fury en een Hill Giant. Ik target Akroma met Mirrorweave; hoe zien mijn creatures er nu uit en welke abilities hebben ze? En hoe als ik in plaats van Akroma de Giant target?

Vrijdag 30 meiNa alweer een belabberd ontbijt lees ik nog een keer de IPG door en maak een laatste practice exam (92%). Dan is het tijd om me naar de venue te begeven: vandaag is de Judge Conference waar ik een presentatie ga geven, en daarna het geschreven gedeelte van mijn examen zal maken.
Mijn seminar gaat over Judging at Regular Rules Enforcement Level en hoe je problemen oplost tijdens bijvoorbeeld een FNM of Prerelease, een van mijn favoriete onderwerpen. Zowel de deelnemers als ikzelf hebben het prima naar ons zin, het is een belangrijk onderwerp met meer diepgang dan de meeste judges denken. Het gevaar van te veel GP's doen is dat je vergeet dat 99% van alle events op Regular wordt gehouden, en dat we daar een andere set fixes gebruiken.
Daarna is het tijd voor het regelexamen... 50 belachelijk moeilijke vragen over de Comprehensive Rules en de IPG, afgemaakt met een snufje MTR. Ik doe er ruim 3 uur over, en ben behoorlijk tevreden met hoe het gaat. Er zijn 4 vragen waar ik erg over twijfel, maar als ik de rest goed heb, moet ik het ruim halen. Als ik het examen nabespreek met mijn promotor Matteo, blijkt dat ik inderdaad 2 van de 4 vragen fout beantwoord heb, en dat ik daar inderdaad compleet op het verkeerde spoor zat. Ik heb ook nog een andere vraag fout, omdat ik een lastige interactie over het hoofd zag (het frustrerende is dat ik meteen het goede antwoord zie als Matteo die vraag aanwijst voor nabespreking). Geen 100% correct dus, maar met 94% ben ik dik tevreden, en zit ik ruim boven de benodigde 80% om te slagen.
Het maken van het examen was erg leuk, het waren eigenlijk 50 puzzeltjes die ik zonder tijdslimiet mocht proberen op te lossen, en daar houd ik wel van. Ik baal alleen nog steeds van die domme fout die ik niet had hoeven maken... zo moeilijk was het nou ook weer niet

Het traditionele Friday Judge Dinner bestaat uit stroopwafels en Parmezaanse kaas, helaas hebben deze keer maar weinig mensen iets bijzonders uit eigen land meegenomen. Daarna ga ik met wat Italianen (Lamberto, mijn kamergenoot, en Matteo, mijn promotor) nog ergens beschaafd eten, deze keer minuscule en smaakloze Spaanse tapas, vergezeld van prima sangria. Nu het eerste deel van de L3 test achter de rug is, kan ik me wel wat alcohol veroorloven. Veel te laat gaan we naar bed, de volgende ochtend hebben Lamberto en ik de vroegste shift.

Zaterdag 31 meiHet formaat van de Grand Prix is Block Constructed; zoals we al van de vorige Pro Tour weten, is dit een verschrikkelijk traag formaat, waarbij spelers aan de lopende band fouten maken met Courser of Kruphix. Aan het einde van de dag heb ik daar 6 Warnings voor gegeven, maar mijn teamgenoot Jack scoort het record met maar liefst 9 Warnings... Het formaat is traag, de spelers zijn traag, en tot overmaat van ramp zijn er 3 rondes achter elkaar problemen met de printer, waardoor de ronde omloop tijd 75 tot 90 minuten bedraagt, echt een drama waar helaas niemand wat aan kan doen. De laatste rondes halen we met 65 minuten weer wat verloren tijd in.



De zaal is benauwd, er is weinig zuurstof en het ruikt er niet bepaald aangenaam. Wat me opvalt: in vergelijking met GP's in andere landen, zijn de spelers hier gemiddeld dikker, onaantrekkelijker, slechter gekleed, zwaarder getatoeëerd en besteden minder aandacht aan persoonlijke hygiëne. De catering is zoals op de meeste GP's slecht en duur, maar gelukkig is er op 10 minuten loopafstand een enorm winkelcentrum waar we redelijk kunnen lunchen.
Na mijn shift willen Lamberto en Matteo wachten tot hun vriend van de late shift klaar is, maar ik wil zo snel mogelijk eten en vroeg naar bed, morgen wordt een erg spannende dag. Ik ga in mijn eentje naar het winkelcentrum, maar onderweg kom ik Christian tegen, een L3 uit Oostenrijk. We eten samen een matige pizza, en we praten uitgebreid over de L3 test en penalty philosophy. Erg fijn om me onder het genot van een prima merlot nog even verder voor te bereiden, en nu eens zonder naar mijn laptop te staren.

Zondag 1 juniVandaag is de grote dag... ik help eerst nog even met het opstarten van de Super Sunday Series, en dan is het tijd voor mijn panel. Matteo (L3 uit Italië ) is de voorzitter van het panel, Jurgen (L4, België ) is de tweede tester, en Emilien (L3, België ) is observator en secretaris. Ik neem plaats tegenover niet minder dan 10 judge levels, en een bijna 3 uur durend interview vindt plaats waarbij alle kwaliteiten van een regionale judge ter sprake komen. Het is een zwaar en lastig gesprek: mijn sterke punten komen helemaal niet ter sprake, er wordt alleen gezocht naar onvolkomenheden en eventuele blocking issues. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik een dergelijk diepgaand sollicitatie gesprek voer. Op een gegeven moment hebben we voldoende besproken, de drie heren trekken zich terug voor wijs beraad, en een kwartier later mag ik weer binnen komen. Ze doen erg hun best hun glimlach te verbergen, maar ik weet het pas zeker als ik de verlossende woorden hoor: welcome to L3!
De rest van de dag loop ik op wolken, het dringt maar langzaam tot me door. Het nieuws verspreidt zich als een lopend vuurtje, en voortdurend komen judges op me af om me te feliciteren. En dat blijft het gaafste aan judgen: de mensen, de community, de saamhorigheid.
De Public Events zijn niet erg druk (misschien vanwege de hoge toegangsprijzen), dus ik mag zelf een event uitzoeken waar ik wil meehelpen. Het 58 speler Legacy Championship met Antonio en Xavier kan wel wat versterking gebruiken, dus denderen er even 10 judge levels binnen, want na mij sluiten ook Matteo en Jurgen zich bij dit event aan. Ja, we zijn een beetje overbezet, geloof ik...
Na een half uur gaat Antonio op pauze, en neem ik voor 1 ronde de rol van Head Judge van hem over. Laat dat nou net een ronde zijn waarin meer gebeurt dan de rest van het toernooi bij elkaar.
Matteo en Jurgen gaan een deckcheck doen bij tafel 7, maar Matteo is te laat met het ophalen van de decks en doet daarom maar een random check bij tafel 6. Dat blijkt een voltreffer te zijn: een van de spelers heeft een Deck/Decklist Problem (hij speelt een andere kaart dan hij heeft opgeschreven), en bovendien heeft hij Marked Cards: hij speelt Delver of Secrets in doorschijnende sleeves. Dat zijn twee aparte overtredingen die elk worden bestraft met een Game Loss, dus 5 minuten nadat de ronde is begonnen staat hij 0-2 en is de match voorbij. Maar hoe lossen we het probleem met de doorschijnende sleeves op, zodat hij volgende ronde kan doorspelen? Ik heb in het verleden (zie bijvoorbeeld mijn GP Praag report) de fout gemaakt om ten onrechte proxies te maken, en als L3 kan ik me niet permitteren telkens weer in dezelfde valkuil te trappen.

Vraag 3: Als een speler Delver of Secrets in doorschijnende sleeves speelt, mag de HJ dan een proxy maken? Let op, dit is een strikvraag!

Na de GP volgt het leukste deel van het weekend: de Judge Dinner op zondag! Bijna iedereen is er, we zitten in een Indiaas restaurant (min of meer de nationale keuken van Engeland, en ja, Indiërs kunnen wél koken, en hebben een grote traditie op vegetarisch gebied), waar we onze eigen alcoholische dranken mee mogen nemen. Om de hoek is een slijter, die volgens mij de avond van zijn leven heeft beleefd. Ik waag me aan perencider en gemberbier, een prima begeleider van het pittige eten. We hebben iets te vieren, en als ik een daverend applaus krijg na de officiële bekendmaking van mijn promotie, besef ik me weer dankzij wie dit allemaal mogelijk is; maar daar heb ik in mijn vorige GP report al uitgebreid bij stil gestaan.
Na het diner begeven we ons naar de lobby van het staff hotel, waar meer alcohol vloeit en ik een volgende primeur beleef: mijn eerste Team Rochester draft. Ik speel met team Europa (Oli uit Ierland en Johanna uit Finland) tegen team USA (Aaron, Joel en John) en draft een niet erg spectaculair GW deck, waarbij ik hard wordt gecut door Aaron die voor me zit. Ik speel mijn ene match tegen Joel, win game 1, game 2 maakt hij beurt 4 Xenagos en scoop ik, game 3 stampen mijn dikke mannen zijn weenies plat. Johanna verliest dramatisch, maar Oli heeft het beste deck van de hele tafel: zwart-wit met Elspeth en Whip of Erebos, en in 3 lange games pakt hij de match en daarmee de draft. Go go Europe!
Ik klets nog wat met andere judges, en rond 3 uur neem ik een taxi naar mijn eigen hotel. Ik moet om 10 uur uitchecken, en een paar uur slaap is wel welkom na zo'n enerverend weekend.



Maandag 2 juniMijn vlucht gaat pas om 19 uur, dus ik heb bijna een hele dag om eindelijk iets van Manchester te zien! Om een kort verhaal nog korter te maken: om 14 uur besluit ik dat op het vliegveld een boek lezen leuker is dan nog meer tijd in de stad door te brengen. In 3 uur heb ik alles gezien wat er te zien valt, inclusief de binnenkant van de bibliotheek en de Manchester Art Gallery met een aantal extreem matige Hollandse "meesters". Het regent, de stad zelf is al grauw zat, en afgezien van de kathedraal en een aantal verdwaalde gotische gebouwen is er gewoon niets boeiends te beleven.
Maar dat alles kan niets afdoen aan het feit dat dit mijn meest memorabele GP tot nu toe was, en ik kijk al uit naar GP Milaan eind deze maand, waar ik voor de eerste keer als L3 zal optreden!

Greetz,

Dustin.