Hier ben ik het dus totaal NIET mee eens! Wie ben jij om te bepalen welke kaarten wel of niet leuk zijn in comander? Ik heb een Jace 2.0 uit een booster gehaald, en vond juist commander de plek om hem te gebruiken, een van de 100, omdat hij dan niet broken maar een lucky draw is!

Ja ik speel tuttors, dus je ik beïnvloed mijn stapel van 99 kaarten, maar ik vind dat dit topic er erg op gericht is om mensen niet met hun beste kaarten, die ze toevallig maar een keer hebben, in EDH te spelen en daar ben ik op tegen!

Dus ik zegt speel die eene Jace, speel die power creep die je bezit eenmaal in je EDH en laat zien dat als je hem pakt, dat je er mee kan winnen maar dat je anders ook een goede tijd hebt! Daar gaat het om bij EDH!

Hey,
ik ben het een beetje eens met jullie beiden.
Het is best ok om een paar power kaarten te spelen in elk EDH deck vind ik .
Maar wat peanut niet zegt, maar waarschijnlijk ook bedoelt is dat je geen Good-cards-deck moet maken en gewoon een zooi goede kaarten die elk meer dan 10' kosten, samen met een general die iedereen gebruikt bij elkaar steken en TADAA.
Dus ja, ik begrijp jullie allebei.

Goed geschreven weeral (buiten dat ik het er niet helemaal mee eens ben)

Leuk idee voor een column. @ Sleepless, het is gewoon peanuts mening en daar hoef je het inderdaad niet mee eens te zijn

Ik ben het gedeeltelijk met peanut eens. Sommige kaartkeuzes snap ik echter niet. Waarom geen Doubling Season? Die kaart is geweldig. Een van de leuke dingen van EDH vind ik de grootse effecten. En als iedereen daar een paar van speelt dan balanceert zich dat best prima. Ik speel Doubling sseason in mijn eerste EDH en no way dat die er ooit uit gaat (Ghave deck). Maar goed. Gezien de grote lijst aan kaartnamen zit er voor iedereen vast een kaart tussen waar ze het niet mee eens zijn. De algemene strekking van de column is op zich wel duidelijk. Probeer een beetje origineel te zijn in keuzes en niet teveel 'I win' kaarten te spelen.

Het belangrijkste is volgens mij gewoon dat je algehele EDH deck niet té sterk moet zijn. Speel je alleen maar power kaarten zoals Jace, dan zullen niet veel mensen tegen het deck willen spelen. Maar een paar powerkaarten moeten er wel in natuurlijk.

Kaarten zoals Swords of X and X moeten juist in EDH kunnen omdat er tig antwoorden op zijn en ze echt niet overpowered zijn. Zelfs Jitte zou wel mogen van me. Dat is (op skullclamp na) de beste equipment in de game, maar EDH zit vol met grote effecten. Skullclamp zat standaard in het counterpoint deck dat ik kocht. Ik heb er al 1 keer 2 karten mee weten te pakken. Whoop di doo. Dat soort kaarten zijn targets voor removal, en zo niet dan wordt je zelf een target omdat je zoiets hebt op liggen.

Speel je teveel sterke kaarten, dan spant de groep waarschijnlijk al snel tegen je.

Klein beetje feedback: Iets minder namedropping en iets meer uitleggen waarom je bepaalde kaarten tof of niet ok vind leest wat interessanter. Met een lijstje kaarten die jij niet leuk vind zonder enige uitleg er bij, krijgt het geheel iets te weinig draagvlak om je punt duidelijk over te brengen. Nu lijkt het meer op een 'deze kaarten zijn flauw' lijst, dan een 'bouw geen good card deck' column(zoals hierboven wordt gezegd). Anders krijg je reacties zoals die van Sleepless

Ik ben grotendeels voorstander van de aanpak van Peanut. Ik heb een tijd serieus commander gespeeld maar dat is niet zo leuk. Wel bouw ik altijd een deck om mijn General heen. Wat veel mensen sowieso niet doen. En dan komen er kaarten in het deck die op zichzelf niet goed zijn, maar wel met de commander.

Ik ben het niet eens met bepaalde keuzes om kaarten niet te spelen, bijvoorbeeld Tarmogoyf. Deze kaart is heel goed. Maar walgelijk slecht in EDH. Ik heb hem een tijd gespeeld voor de lol. En elke keer als ik een tarmo inlegde gingen mensen zuchten en steunen, terwijl ze zelf 2 beurten later een Emrakul in sneakten en een time stretch lieten resolven. Mensen klagen snel dat iets te goed is, maar het is elke pot relatief.

Zelf speel ik wel altijd goede removal en carddraw. De reden hiervoor is dat ik competatief wil blijven. Ja, Skullclamp is overpowered met Bloodghast. Maar als je deck niet veel manieren heeft om extra kaarten te pakken, ben je zonder waarschijnlijk bijna altijd als eerste dood. Dat is ook niet leuk. Pernicious Deed en consorten helpen niet alleen jezelf maar ook anderen.

Desalniettemin ben ik zeer voorstander voor Thema EDH decks, en zie ze het liefst goed uitgedacht. Zo heb ik laatst een Spirit Tribal EDH gemaakt met Karador, Ghost Chieftain (de enige redelijke multicolor spirit general} en ben ik bezig met een Chaos deck met Ruhan of the Fomori als general.

@ Sleepless, jonguh het is maar een collumn hoor. Maar zoals ik het zo hoor, bouw jij alleen maar power EDH decks die meestal toch 20 kaarten autoincluden van elke kleur dus vrij saai zijn.

Leuke column, ik vind het idd ook belangrijk om er een thema in te houden en je decks zijn erg tof

btw Tivadar of Thorn vind ik een gemene general tegen mijn goblin only EDH deck (yup, ik speel alleen goblins of kaarten met goblins erop, nothing else).

-Bram

"kies toch gewoon Cromat" Ik heb gemerkt dat ik met mijn Cromat deck veel complimenten krijg over de stijl dat ik Cromat speel =)

Ik vind dat het echt van de speelgroep afhangt met wat voor kaarten je in je deck speelt. Want hoewel het niet leuk is om een Wrath of God op je dak te krijgen als je het spel controleert met je beesten kan je er juist ook vrienden mee maken door een WoG te spelen Met een goed getimede Counterspell precies hetzelfde verhaal.

Eigenlijk is niks overpowered in EDH omdat je toch maar 1 van iedere kaart speelt en je waarschijnlijk iedereen tegen je krijgt als je echte bommen gaat spelen. Ik vind het dan ook meer een diplomatiek spelletje en het beste deck hoeft niet altijd te winnen.

@ Jasper: Ik speel al langere tijd tegen Sleepless, en ik kan je verzekeren: niemand's decks zijn origineler dan zijn decks. Probeer maar eens een Rigger-deck te maken, hem is het gelukt (en het was zeker een goed deck!).

EDH is inderdaad het spel van de grote effecten en daarom trekt het mij juist aan. In EDH is bijvoorbeeld een Vampire Nighthawk ineens niet meer zo eng, terwijl hij in Casual behoorlijk gehaat wordt. Ik ben het met Sleepless eens: speel groots, dat doet namelijk iedereen. Het wordt er veel leuker op, geloof me.

Ik had vroeger ook een hekel aan EDH, puur omdat ik dacht dat men de beste kaarten erin stopte. Nu ben ik er inmiddels achter gekomen dat dat niet zo is (ik heb 3 EDH's). Er wordt groot gespeeld, maar ongebalanceerd is het zeker niet. Ik kan je zelfs verzekeren dat een Jace 2.0 of een Tarmogoyf absoluut niet iets is wat je late-game wilt pakken; een Hoard-Smelter Dragon juist wel.

Mooie opinie-column Peanut, ik denk dat je weer een lange discussie hebt aangewakkerd.. Maar misschien is dat ook wel goed, daar zijn columns soms voor

Pernicious Deed niet spelen in een deck met BG klinkt als waanzin voor mij
Maar dat komt omdat in mijn meta er decks zijn die beurt 4-5 kunnen winnen, en dan denk je wel een 2e keer na voor je goede kaarten gaat cutten

Ik denk dat het belangrijk is om te vermelden dat dit gaat om een budget EDH deck. Ik was ook bijna afgehaakt toen hij Jace en Deed op de no-go lijst zette, maar je moet je gewoon even inleven in zijn gedachtes.

''Ik denk dat het belangrijk is om te vermelden dat dit gaat om een budget EDH deck''?

Mein Gott, als je het zo interpreteert verlies ik toch wel een beetje de hoop in Magic spelers. Ik dacht dat het spel om de lol moet draaien wanneer je casual speelt. Kunnen toernooispelers dan alleen nog maar lol uit dit spelletje halen als er staples gespeeld worden? Jace/Deeds en andere Legacy staple troep in EDH is echt nergens voor nodig Het is een fun format waar je juist kaarten zou moeten kunnen spelen die in andere formats (m.u.v. Casual, het awesomeste format van allemaal) niet gespeeld 'kunnen' worden. Beurt 4-5 wins? Dat klinkt echt als casual fun... NOT.

Ik denk dat het belangrijk is om te vermelden dat het hier gaat om EDH decks en geen Spike-ish, inspiratieloze decks met 100 singletons die allemaal in verschillende toernooidecks dienen/gediend hebben.

Ik vind persoonlijk het leukste van commander dat je crapcommons/rares kan spelen die ik anders nooit gebruik, maar die in combinatie met je commander nog best wel eens leuk kunnen werken. Bijvoorbeeld: dingen als Elvish Lyrist in combinatie met Karador, Ghost Chieftain spelen.

Moet ik overigens wel zeggen dat het aansterken van een deck met wat sterkere kaarten, zoals bijvoorbeeld: Grave Pact in een karador deck, nog wel kan, zo lang het maar een beetje met thema overeen kan. Anders voelt het zo... tja... willekeurig aan

Maar het leukste is natuurlijk om gewoon je bak erbij te pakken en dan te zien van: hey, ik heb nog een Black Market liggen, die gebruik ik anders never nooit niet, maar nu is ie eigenlijk best leuk!

In ieder geval, leuke column weer Ben het in grote lijnen dus wel eens

@ Erwin:
ik snap wel wat je bedoelt als je het niet helemaal serieus neemt als iemand geen Deed speelt en wel een Rusted Slasher. Bovendien vind ik ook dat een aantal hele sterke kaarten in je deck het spel helemaal niet verpesten. Het spel is ook niet alleen leuk omdat je kaarten kan spelen die je in toernooien nooit zou spelen, maar het is ook meestal het leukste als je controle over het bord weet te houden, en daarvoor zijn mass removal-achtige dingen als Pernicious Deed en WoG zeer geschikt.

Natuurlijk, originele plays zoals winnen op een of andere omslachtig werkende craprare heeft veel meer stijl dan een Jace spelen, dan de rest van de game al zijn spells counteren met dingen als FoW en Counterspell en uiteindelijk zijn ultimate activeren. Dat doe je maar lekker in Legacy.

Echter vind ik ook dat veel mensen alleen nog maar kaarten spelen omdat ze goed zijn in hun eentje. Ik schrok ook eigenlijk een beetje toen ik las dat in jouw meta personen vaak beurt 4 of 5 winnen. Dit is namelijk in mijn opinie totaal niet de gedachte achter EDH. Ik las laatst een interview met de bedenkers van EDH, waarin een bepaalde vraag werd gesteld: gaan jullie dit formaat ooit sanctionen? meteen riepen de twee geïnterviewde personen in koor: NEE! edh moest nl. nooit competitief worden. Als jij dat wel wil, speel het dan gerust zo, maar zeg dan niet dat je andere spelers slecht/noob/'budget telt voor mij' vindt als ze dat niet doen. EDH for Timmies and Johnnies, not for Spikes!

toch grappig dat ik de 3 achetypes steeds weer terug zie komen in de argumenten die gebruikt worden over welke kaarten nou wel en niet kunnen

Opgave 1 uit de inburgeringscursus voor buitenmagicers:
ga voor elk van de voorgaande mensen na tot welk soort speler zij behoren, afgaande op hun argumenten. Motiveer je antwoord (5 punten)

Turn 4/5 wins in EDH... Dan stap ik op. maar de notie dat een kaart als pernicious Deed niet leuk zou zijn vind ik ook nergens op slaan. Je hebt hozers nodig. Sterker nog, zo'n game reset kan soms hilarische taferelen bezorgen. Zo had ik laatst een vrij snelle start en was ik m'n twee tegenspelers (Robin en Leslie) langzaam aan het doodschoppen. Toen besloot Robin alles op te blazen met een Oblivion Stone. Dit zorgde er voor dat de game nog zeker een ruim half uur langer ging duren. Uiteindelijk verloor ik omdat Leslie ineens als een gek synergie begon te poepen met z'n 'topdeck-deck'.

Ik wil alleen maar zeggen dat ondanks dat ik verloor, was het een game-bevordelijke actie om alles op te blazen. Het spel duurde nog wat langer, iedereen had een kans en daardoor kon iedereen z'n deck ten volle benutten.

Ik snap Peanut zijn punt wel over de Deed, maar kan me er ook wel in vinden dat het gewoon een prima boardsweep is om te spelen in EDH. Aan de andere kant is het wel weer 'makkelijk' gedacht, helemaal als je Glissa, the Traitor als commander hebt. Je zou ook Plague Boiler kunnen spelen, die veel meer synergy heeft met haar en geen ene ruk kost (in prijskaartje).

en oh jah, sorry Peanut, maar Tarmogoyf zuigt idd in EDH. Ik ben meestal juist blij als mensen die spelen

Ik speel nu sinds een jaartje edh met 3 verschillende groepen.
Hetgeen wat mij nog het meest dwarszit bij het hele gebeuren de manier is waarop zoveel mensen zich constant zo druk blijven maken over een fun-format...

Speel gewoon volgens de (on)officiële banlist, of maak zelf met je speelgroep onderlinge afspraken als dat niet werkt. Elke sterke kaart heeft ook een antwoord, en kaarten als Jace, the Mind Sculptor en al helemaal Tarmogoyf zijn in EDH wel ok, maar lang niet zo goed en spelbepalend als dat ze zijn in Legacy of andere "normale" formaten.

en nu ik er toch over denk, jace 2.0 is bij ons meestal ook relatief slecht, omdat hij in de volgende beurt altijd meteen wordt doodgeschopt (oh no, een Jace, Kill it!). Het is dus effectief een Brainstorm of Unsummon voor 4 mana. Als je hem op het juiste moment weet te spelen is ie dan misschien wel weer goed, toch vind ik het onzin om hem te bannen. Ik denk dat de inhoud van je gehele deck veel belangrijker is dan die paar sterke kaarten.

Ik vind het erg spijtig dat de columnist veel kaarten combo's hier in neer zet die juist niet enorm broken zijn en kaarten zoals Force of Will en Sneak Attack in een zelfde catogorie plaatst.

Op vele vlakken vind ik dan ook dat er bijzonder weinig van je principes (zoals het niet spelen van Eldrazi, maar toch wel) ergens op slaan. Ook het opnoemen van Tarmogoyf (een bewezen slechte kaart in EDH) doet mij de gedachte geven dat je bijzonder weinig van het format EDH af weet.

Om het kort te houden. Ik hou van EDH games die niet 4 uur duuren en weinig actie bevatten. Voor mij zijn de bovengenoemde combo's niet echt een probleem en ben ik na 2 uur met zijn allen om een tafel te hebben gezeten wel klaar voor een nieuwe game.

Voor ieder zijn eigen maar ik denk dat de ervaren EDH'er wat moeite heeft met je punten. Als je juist niet wilt dat deze games "snel" voorbij zijn dan stel ik voor een EDH deck te maken zonder Mythics en Rares (op je general na).

@ Killax

Zoals ik het lees, plaatst hij ze niet in een categorie van broken kaarten maar in een categorie van kaarten die cliché keuzes vormen/inspiratieloos zijn/voor saaie games zorgen of simpelweg gekozen worden omdat het tournament staples zijn en dus wel de beste keuzes zouden moeten zijn om te spelen.
De columnist probeert duidelijk te maken te maken dat EDH een fun format is en men eens een beetje na moet denken over zijn/haar kaartkeuzes (wat sluit het beste aan bij mijn general/wat voor tactiek wil ik toepassen) en is (fel) tegen de manier waarop veel 'ervaren EDH'ers' hun decks bouwen doordat zij vaak zonder fantasie een stapeltje van de beste (EDH) staples bij elkaar mikken (en als ze echt hun best erop doen er misschien nog lichte sporen van een themaatje terug te vinden zijn in het deck). Dit is, zoals Boris ook al zei, NIET de gedachte waarmee het format ontworpen is/wat de bedenkers in mind hadden bij (wat had moeten zijn) een fun format.

Overigens vind ik je met de manier waarop je Peanut bekritiseerd (d.m.v. zinnen als ''doet mij de gedachte geven dat je bijzonder weinig van het format EDH af weet.'' en ''vind ik dan ook dat er bijzonder weinig van je principes ergens op slaan.'') nogal out of line gaan. Ik vind deze manier van reageren nogal zwak, wel de ander bekritiseren maar zelf niet met fatsoenlijke argumenten aankomen zetten die jouw eigen gedachtegoed ondersteunen. Niet echt wat je zou verwachten van een self-proclaimed 'ervaren EDH'er'.

Overigens ben ik wel benieuwd naar de studie die aan heeft getoond dat Goyf een slechte EDH kaart is. Met al die mass removal en meerdere spelers aan dezelfde tafel, lijkt een gevarieerd gevulde GY me geen ongewone situatie en is een potentiële 5/6-8/9 dikzak voor 2 mana (wat weer ruimte overlaat om hem te spelen + andere spells in dezelfde beurt) echt geen domper om aan jouw zijde te hebben, denk ik zo. Maar wat weet ik er nou van, ik ben maar een onervaren EDH'er he...

/sarcasm mode off

Wat gaaf dat iedereen discussieert, dat was mijn doel .

Even een paar punten om duidelijkheid te creeëren en wat dingen uit te leggen:

- Wat ik bedeolde met Jace en Tarmo, is dat ze, okee misschien niet al te goed zijn, daar kan ik in meegaan. Maar wat ik vaak zie is van: Oh we spelen , laten we maar jace en tarmo doen. Dat idee erachter, vind ik heel vervelend.

- Ik weet niets van EDH? Tja dat mag je denken. Beetje een vage stelling, het gaat niet om ervaring, maar bewuste keuzes in mijn decks. Ik kan ook wel een Deed regelen, maar dat doe ik gewoon niet. Dat zegt niets over mijn ervaring met EDH.

- Budget EDH decks. Wot!? Vind je dit al budget?! Als ik er een zooitje random kaarten ala Duals en andere dure landjes in gooi, dan is het niet meer budget? Ik vond Shockduals al duur genoeg. Ik vind budget toch anders, als je alleen maar basics speelt en hier en daar wat Terramorphic Expanse-effecten, dan vind ik dit al richting de budget gaan. maar goed Dat is natuurlijk ook erg subjectief.

- En nogmaals, het is inderdaad mijn mening over wat ikzelf niet en wel leuk vind, wat jij speelt, sleepless, vind ik dus echt niet leuk. 4 uur is lang indeed, dat haat ik ook, maar beurt 4 win in EDH is echt heel lame

Alsnog bedankt voor alle reacties (zowel negatief als positief)

Oh en niet alleen sleeples hoor, het is meer een reactie op alle reacties hierboven.

Blijf spuien!

Ik vind het zo grappig dat mensen turn 4/5 wins meteen zien als 'competatief' en 'noncasual'
Aangezien wij ook de grootste lol hebben elke keer.

Dít is het grootste probleem van casual magic. Er is geen definitie van casual! Iedereen interpreteert het anders. En ik merk dat met name de wat meer budget gerichte spelers altijd het meest te zeuren hebben over andermans decks als die goed werken maar wel met dure kaarten spelen. Mijn tip: Zoek mensen die dezelfde definitie van casual hanteren als jij, en respecteer andere spelers om hun mening over casual.
Heel veel mensen denken dat hun visie over EDH de enige correcte visie is, en ze zijn blind voor andere meningen. Ík bijvoorbeeld heb een hekel aan van die potjes die 2 uur duren, en ik wil graag met een deck spelen dat vanaf beurt 1 al dingen kan doen. En ik speel maar al te graag broken kaarten om dat te bereiken(zoals Mana Crypt) Na veel testen en brainstormen kom ik dan vaak met een deck dat regelmatig vanaf beurt 5 los kan gaan. En ik snap dat als ik tegen iemand speelt die zijn deck heeft gemaakt op potjes van 2 uur(of iemand die gewoon geen decks kan maken), daar niets aan is omdat ik waarschijnlijk 9 vd 10 keer win. Dan zoek ik dus ook gewoon iemand die dezelfde mening over edh heeft als ik, en zijn we allebei tevreden

Boris, jouw Azusa deck kan ook turn 5 winnen

En nog even voor de mensen die niet snappen waarom Tarmogoyf een slechte kaart is in EDH:
Hij geeft geen kaartvoordeel of tempo voordeel in een formaat dat daar volledig om draait!(buiten de fun om natuurlijk)

Ja, mijn azusa deck kan ook in principe turn 4/5 winnen. Daar heb je abslouut gelijk in.
Daarom maak ik decks uit verschillende oogpunten gebouwd, om zoals jij het zegt, met mensen te spelen die verschillende opvattingen hebben over wat leuk is. Soms kan een snel en broken potje ook de grootste fun opleveren, hoewel ik moet zeggen dat als ik tegen de gemiddelde stormer met azusa kom opdagen ik dan eigenlijk meestal een kwartier lang aan het goldfishen ben en dan iedereen in een keer dood maak, iets wat me niet altijd in dank wordt afgenomen...
Een ander deck van me is juist uitermate traag en geschikt voor die 3 uur durende potjes die ook zo vaak plaatsvinden en die ik vaak ook erg leuk vind. Zeker als iedere speler enigszins inbreng in het spel heeft. Spelen tegen iemand die alleen land pakt of een beurt 3 Terastodon of recurring Sundering Titan op zn dak krijgt is ook geen bal aan

en dat is denk ik het allerbelangrijkste, nl. dat alle medespelers aan elkaar gewaagd zijn en dat het leuk blijft.

en oh ja, als je goyf goed vindt omdat hij misschien 6/7 is voor 2 mana, raad ik je Serra Ascendant aan. En zelfs als je die speelt, zal je zien dat je waarschijnlijk niet per direct gaat winnen. (hij levert geen kaartvoordeel op zoals erwin al zei)

@ Beeblz

Als er een column moet worden gemaakt over het feit dat Commander oftewel EDH een casual format is denk ik dat je als speler zijnde iets niet begrepen hebt.
Uiteindelijk worden er namelijk geen stats, geen ratings en/of uitslagen voor games opgeslagen waardoor het spelen alleen om het plezier gaat en niets anders.
Wat dan ook mijn definitie is van casual, het spelen voor plezier.

Om mijn vorige post te verduidelijken, ik ben een EDH speler die multiplayer games speelt, naar mijn mening is dit de juiste manier omdat er een politiek spel voor zorgt dat spelers die power-decks spelen door de anderen in toom kunnen worden gehouden.

Hierbij kan je dus door je medespelers prima gestraft worden als je de game wilt gaan winnen (combo'en) op turn 4/5. Als er tussen die personen niemand zit die enige vorm van interactie heeft in zijn deck (zoals instants speelt of kaarten zoals Force of Will) kan ik begrijpen dat je bepaalde games zat kan worden. Mijn voorstel voor die spelers is dan ook juist wel interactieve kaarten te spelen die juist het game balans erin houden ook al zijn deze in normale constructed formats bestempeld als "over-powerd".

De problemen die ik met bepaalde voorbeelden uit de bovenstaande column staan zouden op zichzelf een column kunnen worden en hierbij het punt van de poster (edh is een casual format) te niet doen. Ik heb absoluut niets tegen de poster, wel met de opsomming van kaarten die als broken worden bestempeld maar dat niet zijn.

Omdat ik vrij duidelijk had vermeld mijn post kort te willen houden kan deze als "kort door de bocht" worden bestempeld. Echter voel ik me vereerd dat Beeblz alleen in gaat op mijn post en niet de column zelf.

Tot slot wil ik kwijt dat bepaalde kaarten zoals Sol Ring, Mana Vaults en dergelijke een betere discussie zijn m.b.t. het niet spelen i.v.m. een betere discussie zijn als combo's zoals met Teysa, Orzhov Scion, wat in de praktijk een moeilijke manier is van Wrath of God te casten.
Commander/EDH is zeker een fun format wat je met vrienden moet spelen. Als je plots ziet dat je geen vrienden hebt om Commander/EDH mee te spelen omdat je raare combo's speelt denk ik dat genoeg reden is om bepaalde kaarten te ontwijken.
Als je een reden denkt te moeten hebben om bepaalde kaarten te spelen ben ik echter bang dat je nooit Commander/EDH nooit leuk zult leren spelen.